Священное Писание

1. Бог, многократно и многообразно говоривший издревле отцам в пророках,
1. Multifariam et multis modis olim Deus locutus patribus in prophetis,
2. в последние дни сии говорил нам в Сыне, Которого поставил наследником всего, чрез Которого и веки сотворил.
2. in novissimis his diebus locutus est nobis in Filio, quem constituit heredem universorum, per quem fecit et saecula;
3. Сей, будучи сияние славы и образ ипостаси Его и держа все словом силы Своей, совершив Собою очищение грехов наших, воссел одесную (престола) величия на высоте,
3. qui, cum sit splendor gloriae et figura substantiae eius et portet omnia verbo virtutis suae, purgatione peccatorum facta, consedit ad dexteram maiestatis in excelsis,
4. будучи столько превосходнее Ангелов, сколько славнейшее пред ними наследовал имя.
4. tanto melior angelis effectus, quanto differentius prae illis nomen hereditavit.
5. Ибо кому когда из Ангелов сказал Бог: Ты Сын Мой, Я ныне родил Тебя? И еще: Я буду Ему Отцем, и Он будет Мне Сыном?
5. Cui enim dixit aliquando angelorum:
“ Filius meus es tu;
ego hodie genui te ”
et rursum: “ Ego ero illi in patrem, et ipse erit mihi in filium ”?
6. Также, когда вводит Первородного во вселенную, говорит: и да поклонятся Ему все Ангелы Божии.
6. Cum autem iterum introducit primogenitum in orbem terrae, dicit:
“ Et adorent eum omnes angeli Dei ”.
7. Об Ангелах сказано: Ты творишь Ангелами Своими духов и служителями Своими пламенеющий огонь.
7. Et ad angelos quidem dicit:
“ Qui facit angelos suos spiritus
et ministros suos flammam ignis ”;
8. А о Сыне: престол Твой, Боже, в век века; жезл царствия Твоего — жезл правоты.
8. ad Filium autem:
“ Thronus tuus, Deus, in saeculum saeculi,
et virga aequitatis virga regni tui.
9. Ты возлюбил правду и возненавидел беззаконие, посему помазал Тебя, Боже, Бог Твой елеем радости более соучастников Твоих.
9. Dilexisti iustitiam et odisti iniquitatem,
propterea unxit te Deus, Deus tuus,
oleo exsultationis prae participibus tuis ”
10. И: в начале Ты, Господи, основал землю, и небеса — дело рук Твоих;
10. et:
“ Tu in principio, Domine, terram fundasti;
et opera manuum tuarum sunt caeli.
11. они погибнут, а Ты пребываешь; и все обветшают, как риза,
11. Ipsi peribunt, tu autem permanes;
et omnes ut vestimentum veterascent,
12. и как одежду свернешь их, и изменятся; но Ты тот же, и лета Твои не кончатся.
12. et velut amictum involves eos,
sicut vestimentum et mutabuntur.
Tu autem idem es, et anni tui non deficient ”.
13. Кому когда из Ангелов сказал Бог: седи одесную Меня, доколе положу врагов Твоих в подножие ног Твоих?
13. Ad quem autem angelorum dixit aliquando:
“ Sede a dextris meis,
donec ponam inimicos tuos scabellum pedum tuorum ”?
14. Не все ли они суть служебные духи, посылаемые на служение для тех, которые имеют наследовать спасение?
14. Nonne omnes sunt administratorii spiritus, qui in ministerium mittuntur propter eos, qui hereditatem capient salutis?