Священное Писание

1. Блажен человек, который не погрешал устами своими и не уязвлен был печалью греха.
1. Beatus vir, qui non est lapsus verbo ex ore suo
et non est stimulatus in tristitia delicti.
2. Блажен, кого не зазирает душа его и кто не потерял надежды своей.
2. Felix, quem non condemnat anima sua,
et non excidit a spe sua.
3. Не добро богатство человеку скупому. И на что имение человеку недоброжелательному?
3. Viro tenaci sine ratione est substantia;
et homini livido ad quid aurum?
4. Кто собирает, отнимая у души своей, тот собирает для других, и благами его будут пресыщаться другие.
4. Qui denegat animo suo iniuste, aliis congregat,
et in bonis illius alius luxuriabitur.
5. Кто зол для себя, для кого будет добр? И не будет он иметь радости от имения своего.
5. Qui sibi nequam est, cui alii bonus erit?
Et non iucundabitur in bonis suis.
6. Нет хуже человека, который недоброжелателен к самому себе, и это - воздаяние за злобу его.
6. Qui sibi invidet, nihil est illo nequius;
et haec redditio est malitiae illius.
7. Если он и делает добро, то делает в забывчивости, и после обнаруживает зло свое.
7. Et, si bene fecerit, ignoranter et non volens facit
et in novissimo manifestat malitiam suam.
8. Зол, кто имеет завистливые глаза, отвращает лицо и презирает души.
8. Nequam est oculus lividi
et avertens faciem suam et despiciens animas.
9. Глаза любостяжательного не насыщаются какою-либо частью, и неправда злого иссушает душу.
9. Insatiabilis oculus cupidi in parte non satiabitur,
donec consumat arefaciens animam suam.
10. Злой глаз завистлив даже на хлеб и в столе своем терпит скудость.
10. Oculus malus lividus irruit in panem
et neglegens est mensae suae.
11. Сын мой! по состоянию твоему делай добро себе и приношения Господу достойно приноси.
11. Fili, si habes, benefac tecum
et Deo dignas oblationes offer.
12. Помни, что смерть не медлит, и завет ада не открыт тебе:
12. Memor esto quoniam mors non tardat,
et decretum inferorum quia non demonstratum est tibi;
decretum enim huius mundi: morte morietur.
13. прежде, нежели умрешь, делай добро другу, и по силе твоей простирай твою руку и давай ему.
13. Ante mortem benefac amico tuo
et secundum vires tuas exporrigens da ei.
14. Не лишай себя доброго дня, и часть доброго желания да не пройдет мимо тебя.
14. Non defrauderis a bono diei,
et particula desiderii boni non te praetereat.
15. Не другим ли оставишь ты стяжания твои и плоды усилий твоих для раздела по жребию?
15. Nonne aliis relinques res dolore partas
et labores tuos in divisione sortis?
16. Давай и принимай, и утешай душу твою,
16. Da et accipe et oblecta animam tuam;
17. ибо в аде нельзя найти утех.
17. ante obitum tuum operare iustitiam,
quoniam non est apud inferos quaerere voluptates.
18. Всякая плоть, как одежда, ветшает; ибо от века - определение: "смертью умрешь".
18. Omnis caro sicut vestimentum veterascet
et sicut folium fructificans in arbore viridi:
alia generantur, et alia deiciuntur;
19. Как зеленеющие листья на густом дереве - одни спадают, а другие вырастают: так и род от плоти и крови - один умирает, а другой рождается.
19. sic generatio carnis et sanguinis:
alia finitur, et alia nascitur.
20. Всякая вещь, подверженная тлению, исчезает, и сделавший ее умирает с нею.
20. Omne opus corruptibile in fine deficiet,
et, qui illud operatur, ibit cum illo;
21. Блажен человек, который упражняется в мудрости и в разуме своем поучается святому.
21. et omne opus electum iustificabitur,
et, qui operatur illud, honorabitur in illo.
22. Кто размышляет в сердце своем о путях ее, тот получит разумение и в тайнах ее.
22. Beatus vir, qui in sapientia morabitur
et qui in iustitia sua meditabitur
et in sensu cogitabit circumspectionem Dei;
23. Выходи за нею, как ловчий, и строй засаду на путях ее.
23. qui excogitat vias illius in corde suo
et in absconditis suis intellegens,
vadens post illam quasi investigator
et in viis illius consistens;
24. Кто приклоняется к окнам ее, тот послушает и при дверях ее.
24. qui respicit per fenestras illius
et in ianuis illius audiens;
25. Кто обращается вблизи дома ее, тот вобьет гвоздь и в стенах ее, поставит палатку свою подле нее и будет обитать в жилище благ.
25. qui requiescit iuxta domum illius
et in parietibus illius figens palum,
statuet casulam suam ad manus illius
et requiescet in deversorio bonorum per aevum.
26. Он положит детей своих под кровом ее и будет иметь ночлег под сенью ее.
26. Statuet filios suos sub tegmine illius
et sub ramis eius morabitur;
27. Он прикроется ею от зноя и будет жить в славе ее.
27. protegetur sub tegmine illius a fervore
et in gloria eius requiescet.