Священное Писание

1. И было ко мне слово Господне:
1. Et factus est sermo Domini ad me dicens:
2. сын человеческий! обрати лице твое к горе Сеир и изреки на нее пророчество
2. “ Fili hominis, pone faciem tuam adversum montem Seir et propheta de eo et dices illi:
3. и скажи ей: так говорит Господь Бог: вот, Я - на тебя, гора Сеир! и простру на тебя руку Мою и сделаю тебя пустою и необитаемою.
3. Haec dicit Dominus Deus:
Ecce ego ad te, mons Seir;
et extendam manum meam super te
et dabo te desolatum atque desertum.
4. Города твои превращу в развалины, и ты сама опустеешь и узнаешь, что Я Господь.
4. Urbes tuas demoliar,
et tu desertus eris
et scies quia ego Dominus.
5. Так как у тебя вечная вражда, и ты предавала сынов Израилевых в руки мечу во время несчастья их, во время окончательной гибели:
5. Eo quod fueris inimicus sempiternus et concluseris filios Israel in manus gladii in tempore afflictionis eorum, in tempore poenae extremae;
6. за это - живу Я! говорит Господь Бог - сделаю тебя кровью, и кровь будет преследовать тебя; так как ты не ненавидела крови, то кровь и будет преследовать тебя.
6. propterea, vivo ego, dicit Dominus Deus, sanguini tradam te, et sanguis te persequetur et, cum sanguinem non oderis, sanguis persequetur te.
7. И сделаю гору Сеир пустою и безлюдною степью и истреблю на ней приходящего и возвращающегося.
7. Et dabo montem Seir desolatum atque desertum et auferam de eo euntem et redeuntem
8. И наполню высоты ее убитыми ее; на холмах твоих и в долинах твоих, и во всех рытвинах твоих будут падать сраженные мечом.
8. et implebo montes eius occisorum suorum, in collibus tuis et in vallibus tuis, atque in omnibus torrentibus tuis interfecti gladio cadent.
9. Сделаю тебя пустынею вечною, и в городах твоих не будут жить, и узнаете, что Я Господь.
9. In solitudines sempiternas tradam te, et civitates tuae non habitabuntur, et scietis quoniam ego Dominus.
10. Так как ты говорила: "эти два народа и эти две земли будут мои, и мы завладеем ими, хотя и Господь был там":
10. Eo quod dixeris: “Duae gentes et duae terrae meae erunt, et hereditate possidebo eas!”, cum Dominus esset ibi;
11. за то, - живу Я! говорит Господь Бог, - поступлю с тобою по мере ненависти твоей и зависти твоей, какую ты выказала из ненависти твоей к ним, и явлю Себя им, когда буду судить тебя.
11. propterea, vivo ego, dicit Dominus Deus, faciam iuxta iram tuam et secundum zelum tuum, quem fecisti odio habens eos, et notus efficiar in eis, cum te iudicavero.
12. И узнаешь, что Я, Господь, слышал все глумления твои, какие ты произносила на горы Израилевы, говоря: "опустели! нам отданы на съедение!"
12. Et scies quia ego Dominus audivi universa opprobria tua, quae locutus es de montibus Israel dicens: “Deserti nobis ad devorandum dati sunt!”.
13. Вы величались предо Мною языком вашим и умножали речи ваши против Меня; Я слышал это.
13. Et insurrexistis super me ore vestro et vociferati estis vobis adversum me verba vestra; ego audivi.
14. Так говорит Господь Бог: когда вся земля будет радоваться, Я сделаю тебя пустынею.
14. Haec dicit Dominus Deus: Laetante universa terra, in solitudinem te redigam;
15. Как ты радовалась тому, что удел дома Израилева опустел, так сделаю Я и с тобою: опустошена будешь, гора Сеир, и вся Идумея вместе, и узнают, что Я Господь.
15. sicuti gavisus es super hereditatem domus Israel, eo quod fuerit dissipata, sic faciam tibi: dissipatus eris, mons Seir, et Idumaea omnis, et scient quia ego Dominus.