Священное Писание

1. Товит, отец его, считал каждый день. И когда исполнились дни путешествия, а он не приходил,
1. Et cotidie ex illo die computabat Thobi dies, in quibus iret et in quibus reverteretur filius eius. Et, postquam consummati sunt dies, et filius eius non veniebat,
2. Товит сказал: не задержали ли их? или не умер ли Гаваил, и некому отдать им серебра?
2. dixit: “ Numquid detentus est ibi? Aut numquid Gabael mortuus est, et nemo illi reddit pecuniam? ”.
3. И очень печалился.
3. Et contristari coepit.
4. Жена же его сказала ему: погиб сын наш, потому и не приходит. И начала плакать по нем и говорила:
4. Et Anna uxor illius dixit: “ Periit filius meus et iam non est inter vivos. Quare tardat? ”. Et coepit plorare et lugere filium suum et dixit:
5. ничто не занимает меня, сын мой, потому что я отпустила тебя, свет очей моих!
5. “ Vae mihi, fili, quia te dimisi ire, lumen oculorum meorum! ”.
6. Товит говорит ей: молчи, не тревожься, он здоров.
6. Cui Thobi dicebat: “ Tace, noli computare, soror; salvus est filius noster, sed certe mora fuit illis ibi, et homo, qui cum illo ivit, fidelis est et est ex fratribus nostris. Noli taediare pro illo, soror, iam veniet ”.
7. А она сказала ему: молчи ты, не обманывай меня; погибло детище мое. - И ежедневно ходила за город на дорогу, по которой они отправились; днем не ела хлеба, а по ночам не переставала плакать о сыне своем Товии, пока не окончились четырнадцать дней брачного пира, которые Рагуил заклял его провести там. Тогда Товия сказал Рагуилу: отпусти меня, потому что отец мой и мать моя не надеются уже видеть меня.
7. Et illa dixit: “ Tace a me; noli me seducere! Periit filius meus ”. Et exsiliens circumspiciebat cotidie viam, qua filius eius profectus erat, et nihil gustabat; et, cum occidisset sol, introibat et lugebat lacrimans tota nocte et non dormiebat.
Et, ut consummati sunt quattuordecim dies nuptiarum, quos iuraverat Raguel facere filiae suae, exiit ad illum Thobias et dixit: “ Dimitte me. Scio enim quia pater meus et mater mea non credunt se adhuc visuros me. Nunc itaque peto, pater, ut dimittas me, et eam ad patrem meum; iam tibi indicavi quomodo illum reliquerim ”.
8. Тесть же сказал ему: побудь у меня; я пошлю к отцу твоему, и известят его о тебе.
8. Et dixit Raguel Thobiae: “ Remane, fili, remane penes me, et ego nuntios mitto ad Thobin patrem tuum, et indicabunt illi de te ”.
9. А Товия говорит: нет, отпусти меня к отцу моему.
9. Et dixit illi: “ Minime; peto, ut dimittas me hinc ad patrem meum ”.
10. И встал Рагуил и отдал ему Сарру, жену его, и половину имения, рабов и скота и серебро,
10. Et surgens Raguel tradidit Thobiae Saram uxorem eius et dimidiam partem substantiae suae, pueros et puellas, oves et boves, asinos et camelos, vestem et pecuniam et vasa.
11. и, благословив их, отпустил и сказал: дети! да благопоспешит вам Бог Небесный, прежде нежели я умру.
11. Et dimisit illos et vale illi fecit et dixit illi: “ Sanus sis, fili, et vade sanus! Dominus caeli bene dirigat vias vestras; et videam ex vobis filios, antequam moriar ”.
12. Потом сказал дочери своей: почитай твоего свекра и свекровь; теперь они - родители твои; желаю слышать добрый слух о тебе. И поцеловал ее. И Една сказала Товии: возлюбленный брат, да восставит тебя Господь Небесный и дарует мне видеть детей от Сарры дочери моей, дабы я возрадовалась пред Господом. И вот, отдаю тебе дочь мою на сохранение; не огорчай ее.
12. Et osculatus est Saram filiam suam et dixit illi: “ Filia, honorem habe socero tuo et socrui tuae, quia ipsi amodo sunt parentes tui tamquam hi qui te genuerunt. Vade in pacem, filia! Audiam de te auditionem bonam in vita mea ”. Et osculatus est eam et dimisit illos. Et Edna dixit Thobiae: “ Fili et frater dilecte, te restituat Dominus caeli, et videam filios tuos et Sarae filiae meae, antequam moriar, ut delecter coram Domino. Ego trado tibi filiam meam tamquam depositum, ut non vexes eam omnibus diebus vitae tuae. Vade, fili, in pacem. Ego mater tua amodo, et Sara soror tua. Bene dirigamur omnes in ipso omnibus diebus vitae nostrae ”. Et osculata est ambos et dimisit illos sanos.
13. После того отправился Товия, благословляя Бога, что Он благоустроил путь его, и благословлял Рагуила и Едну, жену его. И продолжал путь, и приблизились они к Ниневии.
13. Et discessit Thobias a Raguel gaudens et benedicens Dominum caeli et terrae, regem omnium, quia direxerat viam eius. Et benedixit Raguel et Ednae uxori eius et dixit eis: “ Fiat mihi honorare vos tamquam parentes meos omnibus diebus vitae vestrae ”.