Священное Писание

1. Когда я возвратился в дом свой, и отданы мне были Анна, жена моя, и Товия, сын мой, в праздник пятидесятницы, в святую седмицу седмиц, приготовлен у меня был хороший обед, и я возлег есть.
1. Et sub Asarhaddon rege descendi in domum meam, et reddita est mihi uxor mea Anna et filius meus Thobias. In Pentecoste, die festo nostro, qui est sanctus a Septimanis, factum est mihi prandium bonum, et discubui, ut pranderem.
2. Увидев много снедей, я сказал сыну моему: пойди и приведи, кого найдешь, бедного из братьев наших, который помнит Господа, а я подожду тебя.
2. Et apposita est mihi mensa, et vidi pulmentaria complura. Et dixi Thobiae filio meo: “ Vade et, quemcumque pauperem inveneris ex fratribus nostris, qui sunt captivi in Nineve, qui in mente habet Dominum in toto corde suo, hunc adduc, et manducabit pariter mecum; ecce sustineo te, fili, donec venias ”.
3. И пришел он и сказал: отец мой, один из племени нашего, удавленный, брошен на площади.
3. Et abiit Thobias quaerere aliquem pauperem ex fratribus nostris et reversus dixit mihi: “ Pater! ”. Et ego dixi illi: “ Ecce ego, fili ”. Et respondens ait: “ Ecce unus ex natione nostra occisus est et proiectus est in foro et nunc ibidem laqueo suffocatus est ”.
4. Тогда я, прежде нежели стал есть, поспешно выйдя, убрал его в одно жилье до захождения солнца.
4. Et exsiliens reliqui prandium, antequam ex illo gustarem, et sustuli eum de platea in unam domum, donec sol caderet, et illum sepelirem.
5. Возвратившись, совершил омовение и ел хлеб мой в скорби.
5. Et reversus lavi et manducavi panem meum cum luctu
6. И вспомнил я пророчество Амоса, как он сказал: праздники ваши обратятся в скорбь, и все увеселения ваши - в плач.
6. et rememoratus sum sermonis prophetae Amos, quem locutus est in Bethel dicens:
“ Convertentur omnes dies festi vestri in luctum,
et omnia cantica vestra in lamentationem ”.
7. И я плакал. Когда же зашло солнце, я пошел и, выкопав могилу, похоронил его.
7. Et lacrimatus sum. Et, postquam sol occidit, abii et fodiens sepelivi illum.
8. Соседи насмехались надо мною и говорили: еще не боится он быть убитым за это дело; бегал уже, и вот опять погребает мертвых.
8. Et proximi mei deridebant me dicentes: “ Non timet adhuc hic homo; iam enim inquisitus est huius rei causa, ut occideretur, et fugit et ecce iterum sepelit mortuos ”.
9. В эту самую ночь, возвратившись после погребения и будучи нечистым, я лег спать за стеною двора, и лице мое не было покрыто.
9. Et lavi ea nocte, postquam illum sepelivi, et introivi in atrium meum et obdormivi circa parietem atrii, et facies mea nuda erat propter aestum.
10. И не заметил я, что на стене были воробьи. Когда глаза мои были открыты, воробьи испустили теплое на глаза мои, и сделались на глазах моих бельма. И ходил я к врачам, но они не помогли мне. Ахиахар доставлял мне пропитание, доколе не отправился в Елимаиду.
10. Et ignorabam quoniam passeres in pariete super me erant, quorum stercora insederunt in oculos meos calida et induxerunt albugines. Et ibam ad medicos, ut curarer, et, quanto inunxerunt me medicamentis, tanto magis oculi mei excaecabantur maculis, donec perexcaecatus sum. Et eram inutilis meis oculis annis quattuor, et omnes fratres mei dolebant pro me. Achicarus autem pascebat me annis duobus, priusquam iret in Elymaida.
11. А потом жена моя Анна в женских отделениях пряла шерсть
11. In illo tempore Anna uxor mea mercede deserviebat operibus mulierum lanam faciens.
12. и посылала богатым людям, которые давали ей плату и однажды в придачу дали козленка.
12. Et remittebat dominis eorum, et dabant ei mercedem. Septima autem die mensis Dystri detexuit texturam et reddidit illam dominis, et dederunt ei mercedem totam et dederunt ei pro textura haedum de capris.
13. Когда принесли его ко мне, он начал блеять; и я спросил жену: откуда этот козленок? не краденый ли? отдай его, кому он принадлежит! ибо непозволительно есть краденое.
13. Et cum introisset ad me haedus, coepit clamare. Et vocavi eam et dixi: “ Unde est hic haedus? Ne forte furtivus sit, redde illum dominis suis; nobis enim non licet manducare quidquam furtivum ”.
14. Она отвечала: это подарили мне сверх платы. Но я не верил ей и настаивал, чтобы отдала его, кому он принадлежит, и разгневался на нее. А она в ответ сказала мне: где же милостыни твои и праведные дела? вот как все они обнаружились на тебе!
14. Et illa mihi dixit: “ Munere mihi datus est supra mercedem ”. Et ego non credebam ei, sed dicebam, ut restitueret illum dominis, et erubescebam coram illa huius rei causa. Et respondens dixit mihi: “ Et ubi sunt eleemosynae tuae? Ubi sunt iustitiae tuae? Ecce, omnia tibi nota sunt ”.