Священное Писание

1. А для святых Твоих был величайший свет. И те, слыша голос их, а образа не видя, называли их блаженными, потому что они не страдали.
1. Sanctis autem tuis maxima erat lux;
et horum quidem vocem illi audiebant, sed figuram non videbant
et, quia non et ipsi eadem passi erant, magnificabant;
2. А за то, что, быв прежде обижаемы ими, не мстили им, благодарили и просили прощения в том, что заставляли переносить их.
2. quoniam autem, qui ante laesi erant, non laedebant, gratias agebant
et, quod eos ante distulissent, donum petebant.
3. Вместо того, Ты дал им указателем на незнакомом пути огнесветлый столп, а для благополучного странствования - безвредное солнце.
3. Propter quod ignis ardentem columnam,
ducem ignotae viae,
et solem sine laesura gloriosae peregrinationis praestitisti.
4. Ибо те достойны были лишения света и заключения во тьме, потому что держали в заключении сынов Твоих, чрез которых имел быть дан миру нетленный свет закона.
4. Digni quidem illi carere luce
et pati carcerem tenebrarum,
qui inclusos custodierant filios tuos,
per quos incipiebat incorruptum legis lumen saeculo dari.
5. Когда определили они избить детей святых, хотя одного сына, покинутого и спасли, в наказание за то Ты отнял множество их детей и самих всех погубил в сильной воде.
5. Cum cogitarent iustorum occidere infantes
- et uno exposito filio et liberato — in traductionem illorum multitudinem filiorum abstulisti
et pariter illos perdidisti in aqua valida.
6. Та ночь была предвозвещена отцам нашим, дабы они, твердо зная обетования, каким верили, были благодушны.
6. Illa nox ante cognita est a patribus nostris,
ut vere scientes, quibus iuramentis crediderunt,
animaequiores essent.
7. И народ Твой ожидал как спасения праведных, так и погибели врагов,
7. Suscepta est a populo tuo sanitas quidem iustorum,
iniustorum autem exterminatio;
8. ибо, чем Ты наказывал врагов, тем самым возвеличил нас, которых Ты призвал.
8. sicut enim punivisti adversarios,
sic et nos provocans magnificasti.
9. Святые дети добрых тайно совершали жертвоприношение и единомысленно постановили божественным законом, чтобы святые равно участвовали в одних и тех же благах и опасностях, когда отцы уже воспевали хвалы.
9. Absconse enim sacrificabant iusti pueri bonorum
et divinitatis legem in concordia disposuerunt;
similiter et bona et pericula recepturos sanctos
patrum iam ante decantantes laudes.
10. С противной же стороны отдавался нестройный крик врагов, и разносился жалобный вопль над оплакиваемыми детьми.
10. Resonabat autem inconveniens inimicorum clamor,
et flebilis perferebatur vox ploratorum infantium.
11. Одинаковым судом был наказан раб с господином, и простолюдин терпел одно и то же с царем:
11. Simili autem poena servus cum domino afflictus est,
et popularis homo regi similia passus;
12. все вообще имели бесчисленных мертвецов, умерших одинаковою смертью; и живых недоставало для погребения, так как в одно мгновение погублено было все драгоценнейшее их поколение.
12. similiter ergo omnes uno nomine mortis
mortuos habebant innumerabiles.
Nec enim ad sepeliendum vivi sufficiebant,
quoniam uno momento,
quae erat praeclarior generatio illorum, exterminata erat.
13. И не верившие ничему ради чародейства, при погублении первенцев, признали, что этот народ есть сын Божий,
13. De omnibus enim non credentes propter veneficia,
in exterminio primogenitorum
confessi sunt populum filium Dei esse.
14. ибо, когда все окружало тихое безмолвие и ночь в своем течении достигла средины,
14. Cum enim quietum silentium contineret omnia,
et nox in suo cursu medium iter haberet,
15. сошло с небес от царственных престолов на средину погибельной земли всемогущее слово Твое, как грозный воин.
15. omnipotens sermo tuus de caelo a regalibus sedibus
durus bellator in mediam exterminii terram prosilivit,
gladium acutum insimulatum imperium tuum portans;
16. Оно несло острый меч - неизменное Твое повеление и, став, наполнило все смертью: оно касалось неба и ходило по земле.
16. et stans replevit omnia morte
et usque ad caelum attingebat stans in terra.
17. Тогда вдруг сильно встревожили их мечты сновидений, и наступили неожиданные ужасы;
17. Tunc continuo visus somniorum terribilium turbaverunt illos,
et timores supervenerunt insperati,
18. и, будучи поражаем - один там, другой тут, полумертвый объявлял причину, по которой он умирал:
18. et alius alibi proiectus semivivus,
propter quam moriebatur causam, demonstrabat.
19. ибо встревожившие их сновидения предварительно показали им это, чтобы они не погибли, не зная того, за что терпят зло.
19. Visiones enim, quae illos turbaverunt, haec praemonebant,
ne inscii quare mala patiebantur, perirent.
20. Хотя искушение смерти коснулось и праведных, и много их погибло в пустыне, но недолго продолжался этот гнев,
20. Tetigit autem et iustos tentatio mortis,
et interitus in eremo factus est multitudinis,
sed non diu permansit ira tua.
21. ибо непорочный муж поспешил защитить их; принеся оружие своего служения, молитву и умилостивление кадильное, он противостал гневу и положил конец бедствию, показав тем, что он слуга Твой.
21. Properans enim homo sine querela propugnavit,
proferens servitutis suae scutum:
orationem et per incensum deprecationem;
restitit irae et finem imposuit necessitati,
ostendens quoniam tuus est famulus.
22. Он победил истребителя не силою телесною и не действием оружия, но словом покорил наказывавшего, воспомянув клятвы и заветы отцов.
22. Vicit autem iram non in virtute corporis,
nec armaturae potentia,
sed verbo illum, qui se vexabat, subiecit,
iuramenta parentum et testamentum commemorans.
23. Ибо, когда уже грудами лежали мертвые одни на других, он, став в средине, остановил гнев и пресек ему путь к живым.
23. Cum enim iam acervatim cecidissent super alterutrum mortui,
interstitit et amputavit impetum
et divisit illam, quae ad vivos ducebat, viam.
24. На подире его был целый мир, и славные имена отцов были вырезаны на камнях в четыре ряда, и величие Твое - на диадиме головы его.
24. In veste enim poderis, quam habebat, totus erat orbis terrarum,
et parentum magnalia in quattuor ordinum lapidum sculptura, et magnificentia tua in diademate capitis illius.
25. Этому уступил истребитель, и этого убоялся: ибо довольно было одного этого испытания гневного.
25. His cessit, qui exterminabat, et haec extimuit;
erat enim sola tentatio irae sufficiens.