Священное Писание

1. И вспомнил Бог о Ное, и о всех зверях, и о всех скотах, (и о всех птицах, и о всех гадах пресмыкающихся,) бывших с ним в ковчеге; и навел Бог ветер на землю, и воды остановились.
1. Recordatus autem Deus Noe cunctorumque animantium et omnium iumentorum, quae erant cum eo in arca, adduxit spiritum super terram, et imminutae sunt aquae.
2. И закрылись источники бездны и окна небесные, и перестал дождь с неба.
2. Et clausi sunt fontes abyssi et cataractae caeli, et prohibitae sunt pluviae de caelo.
3. Вода же постепенно возвращалась с земли, и стала убывать вода по окончании ста пятидесяти дней.
3. Reversaeque sunt aquae de terra euntes et redeuntes et coeperunt minui post centum quinquaginta dies.
4. И остановился ковчег в седьмом месяце, в семнадцатый день месяца, на горах Араратских.
4. Requievitque arca mense septimo, decima septima die mensis super montes Ararat.
5. Вода постоянно убывала до десятого месяца; в первый день десятого месяца показались верхи гор.
5. At vero aquae ibant et decrescebant usque ad decimum mensem; decimo enim mense, prima die mensis, apparuerunt cacumina montium.
6. По прошествии сорока дней Ной открыл сделанное им окно ковчега
6. Cumque transissent quadraginta dies, aperiens Noe fenestram arcae, quam fecerat, dimisit corvum;
7. и выпустил ворона, [чтобы видеть, убыла ли вода с земли,] который, вылетев, отлетал и прилетал, пока осушилась земля от воды.
7. qui egrediebatur exiens et rediens, donec siccarentur aquae super terram.
8. Потом выпустил от себя голубя, чтобы видеть, сошла ли вода с лица земли,
8. Emisit quoque columbam a se, ut videret si iam cessassent aquae super faciem terrae.
9. но голубь не нашел места покоя для ног своих и возвратился к нему в ковчег, ибо вода была еще на поверхности всей земли; и он простер руку свою, и взял его, и принял к себе в ковчег.
9. Quae, cum non invenisset, ubi requiesceret pes eius, reversa est ad eum in arcam; aquae enim erant super universam terram. Extenditque manum et apprehensam intulit in arcam.
10. И помедлил еще семь дней других и опять выпустил голубя из ковчега.
10. Exspectatis autem ultra septem diebus aliis, rursum dimisit columbam ex arca.
11. Голубь возвратился к нему в вечернее время, и вот, свежий масличный лист во рту у него, и Ной узнал, что вода сошла с земли.
11. At illa venit ad eum ad vesperam portans ramum olivae virentibus foliis in ore suo. Intellexit ergo Noe quod cessassent aquae super terram.
12. Он помедлил еще семь дней других и [опять] выпустил голубя; и он уже не возвратился к нему.
12. Exspectavitque nihilominus septem alios dies; et emisit columbam, quae non est reversa ultra ad eum.
13. Шестьсот первого года [жизни Ноевой] к первому [дню] первого месяца иссякла вода на земле; и открыл Ной кровлю ковчега и посмотрел, и вот, обсохла поверхность земли.
13. Igitur sescentesimo primo anno, primo mense, prima die mensis, siccatae sunt aquae super terram; et aperiens Noe tectum arcae, et ecce aspexit viditque quod exsiccata erat superficies terrae.
14. И во втором месяце, к двадцать седьмому дню месяца, земля высохла.
14. Mense secundo, septima et vicesima die mensis, arefacta est terra.
15. И сказал [Господь] Бог Ною:
15. Locutus est autem Deus ad Noe dicens:
16. выйди из ковчега ты и жена твоя, и сыновья твои, и жены сынов твоих с тобою;
16. “Egredere de arca tu et uxor tua, filii tui et uxores filiorum tuorum tecum.
17. выведи с собою всех животных, которые с тобою, от всякой плоти, из птиц, и скотов, и всех гадов, пресмыкающихся по земле: пусть разойдутся они по земле, и пусть плодятся и размножаются на земле.
17. Cuncta animantia, quae sunt apud te ex omni carne, tam in volatilibus quam in pecoribus et in universis reptilibus, quae reptant super terram, educ tecum, ut pullulent super terram et crescant et multiplicentur super eam”.
18. И вышел Ной и сыновья его, и жена его, и жены сынов его с ним;
18. Egressus est ergo Noe et filii eius, uxor illius et uxores filiorum eius cum eo.
19. все звери, и [весь скот, и] все гады, и все птицы, все движущееся по земле, по родам своим, вышли из ковчега.
19. Sed et omnia animantia, iumenta, volatilia et reptilia, quae reptant super terram, secundum genus suum egressa sunt de arca.
20. И устроил Ной жертвенник Господу; и взял из всякого скота чистого и из всех птиц чистых и принес во всесожжение на жертвеннике.
20. Aedificavit autem Noe altare Domino; et tollens de cunctis pecoribus mundis et volucribus mundis obtulit holocausta super altare.
21. И обонял Господь приятное благоухание, и сказал Господь [Бог] в сердце Своем: не буду больше проклинать землю за человека, потому что помышление сердца человеческого — зло от юности его; и не буду больше поражать всего живущего, как Я сделал:
21. Odoratusque est Dominus odorem suavitatis et locutus est Dominus ad cor suum: “Nequaquam ultra maledicam terrae propter homines, quia cogitatio humani cordis in malum prona est ab adulescentia sua. Non igitur ultra percutiam omnem animam viventem, sicut feci.
22. впредь во все дни земли сеяние и жатва, холод и зной, лето и зима, день и ночь не прекратятся.
22. Cunctis diebus terrae, sementis et messis, frigus et aestus, aestas et hiems, dies et nox non requiescent”.