Священное Писание

1. Оттуда вышел Он и пришел в Свое отечество; за Ним следовали ученики Его.
1. Et egressus est inde et venit in patriam suam, et sequuntur illum discipuli sui.
2. Когда наступила суббота, Он начал учить в синагоге; и многие слышавшие с изумлением говорили: откуда у Него это? что за премудрость дана Ему, и как такие чудеса совершаются руками Его?
2. Et facto sabbato, coepit in synagoga docere; et multi audientes admirabantur dicentes: “ Unde huic haec, et quae est sapientia, quae data est illi, et virtutes tales, quae per manus eius efficiuntur?
3. Не плотник ли Он, сын Марии, брат Иакова, Иосии, Иуды и Симона? Не здесь ли, между нами, Его сестры? И соблазнялись о Нем.
3. Nonne iste est faber, filius Mariae et frater Iacobi et Iosetis et Iudae et Simonis? Et nonne sorores eius hic nobiscum sunt? ”. Et scandalizabantur in illo.
4. Иисус же сказал им: не бывает пророк без чести, разве только в отечестве своем и у сродников и в доме своем.
4. Et dicebat eis Iesus: “ Non est propheta sine honore nisi in patria sua et in cognatione sua et in domo sua ”.
5. И не мог совершить там никакого чуда, только на немногих больных возложив руки, исцелил их.
5. Et non poterat ibi virtutem ullam facere, nisi paucos infirmos impositis manibus curavit;
6. И дивился неверию их; потом ходил по окрестным селениям и учил.
6. et mirabatur propter incredulitatem eorum.
Et circumibat castella in circuitu docens.
7. И, призвав двенадцать, начал посылать их по два, и дал им власть над нечистыми духами.
7. Et convocat Duodecim et coepit eos mittere binos et dabat illis potestatem in spiritus immundos;
8. И заповедал им ничего не брать в дорогу, кроме одного посоха: ни сумы, ни хлеба, ни меди в поясе,
8. et praecepit eis, ne quid tollerent in via nisi virgam tantum: non panem, non peram neque in zona aes,
9. но обуваться в простую обувь и не носить двух одежд.
9. sed ut calcearentur sandaliis et ne induerentur duabus tunicis.
10. И сказал им: если где войдете в дом, оставайтесь в нем, доколе не выйдете из того места.
10. Et dicebat eis: “ Quocumque introieritis in domum, illic manete, donec exeatis inde.
11. И если кто не примет вас и не будет слушать вас, то, выходя оттуда, отрясите прах от ног ваших, во свидетельство на них. Истинно говорю вам: отраднее будет Содому и Гоморре в день суда, нежели тому городу.
11. Et quicumque locus non receperit vos nec audierint vos, exeuntes inde excutite pulverem de pedibus vestris in testimonium illis ”.
12. Они пошли и проповедывали покаяние;
12. Et exeuntes praedicaverunt, ut paenitentiam agerent;
13. изгоняли многих бесов и многих больных мазали маслом и исцеляли.
13. et daemonia multa eiciebant et ungebant oleo multos aegrotos et sanabant.
14. Царь Ирод, услышав об Иисусе [ибо имя Его стало гласно], говорил: это Иоанн Креститель воскрес из мертвых, и потому чудеса делаются им.
14. Et audivit Herodes rex; manifestum enim factum est nomen eius. Et dicebant: “ Ioannes Baptista resurrexit a mortuis, et propterea inoperantur virtutes in illo ”.
15. Другие говорили: это Илия, а иные говорили: это пророк, или как один из пророков.
15. Alii autem dicebant: “ Elias est ”. Alii vero dicebant: “ Propheta est, quasi unus ex prophetis ”.
16. Ирод же, услышав, сказал: это Иоанн, которого я обезглавил; он воскрес из мертвых.
16. Quo audito, Herodes aiebat: “ Quem ego decollavi Ioannem, hic resurrexit! ”.
17. Ибо сей Ирод, послав, взял Иоанна и заключил его в темницу за Иродиаду, жену Филиппа, брата своего, потому что женился на ней.
17. Ipse enim Herodes misit ac tenuit Ioannem et vinxit eum in carcere propter Herodiadem uxorem Philippi fratris sui, quia duxerat eam.
18. Ибо Иоанн говорил Ироду: не должно тебе иметь жену брата твоего.
18. Dicebat enim Ioannes Herodi: “ Non licet tibi habere uxorem fratris tui ”.
19. Иродиада же, злобясь на него, желала убить его; но не могла.
19. Herodias autem insidiabatur illi et volebat occidere eum nec poterat:
20. Ибо Ирод боялся Иоанна, зная, что он муж праведный и святой, и берег его; многое делал, слушаясь его, и с удовольствием слушал его.
20. Herodes enim metuebat Ioannem, sciens eum virum iustum et sanctum, et custodiebat eum, et, audito eo, multum haesitabat et libenter eum audiebat.
21. Настал удобный день, когда Ирод, по случаю дня рождения своего, делал пир вельможам своим, тысяченачальникам и старейшинам Галилейским, —
21. Et cum dies opportunus accidisset, quo Herodes natali suo cenam fecit principibus suis et tribunis et primis Galilaeae,
22. дочь Иродиады вошла, плясала и угодила Ироду и возлежавшим с ним; царь сказал девице: проси у меня, чего хочешь, и дам тебе;
22. cumque introisset filia ipsius Herodiadis et saltasset, placuit Herodi simulque recumbentibus. Rex ait puellae: “ Pete a me, quod vis, et dabo tibi ”.
23. и клялся ей: чего ни попросишь у меня, дам тебе, даже до половины моего царства.
23. Et iuravit illi multum: “ Quidquid petieris a me, dabo tibi, usque ad dimidium regni mei ”.
24. Она вышла и спросила у матери своей: чего просить? Та отвечала: головы Иоанна Крестителя.
24. Quae cum exisset, dixit matri suae: “ Quid petam? ”. At illa dixit: “ Caput Ioannis Baptistae ”.
25. И она тотчас пошла с поспешностью к царю и просила, говоря: хочу, чтобы ты дал мне теперь же на блюде голову Иоанна Крестителя.
25. Cumque introisset statim cum festinatione ad regem, petivit dicens: “ Volo ut protinus des mihi in disco caput Ioannis Baptistae ”.
26. Царь опечалился, но ради клятвы и возлежавших с ним не захотел отказать ей.
26. Et contristatus rex, propter iusiurandum et propter recumbentes noluit eam decipere;
27. И тотчас, послав оруженосца, царь повелел принести голову его.
27. et statim misso spiculatore rex praecepit afferri caput eius. Et abiens decollavit eum in carcere
28. Он пошел, отсек ему голову в темнице, и принес голову его на блюде, и отдал ее девице, а девица отдала ее матери своей.
28. et attulit caput eius in disco; et dedit illud puellae, et puella dedit illud matri suae.
29. Ученики его, услышав, пришли и взяли тело его, и положили его во гробе.
29. Quo audito, discipuli eius venerunt et tulerunt corpus eius et posuerunt illud in monumento.
30. И собрались Апостолы к Иисусу и рассказали Ему все, и что сделали, и чему научили.
30. Et convenientes apostoli ad Iesum renuntiaverunt illi omnia, quae egerant et docuerant.
31. Он сказал им: пойдите вы одни в пустынное место и отдохните немного, — ибо много было приходящих и отходящих, так что и есть им было некогда.
31. Et ait illis: “ Venite vos ipsi seorsum in desertum locum et requiescite pusillum ”. Erant enim, qui veniebant et redibant, multi, et nec manducandi spatium habebant.
32. И отправились в пустынное место в лодке одни.
32. Et abierunt in navi in desertum locum seorsum.
33. Народ увидел, как они отправлялись, и многие узнали их; и бежали туда пешие из всех городов, и предупредили их, и собрались к Нему.
33. Et viderunt eos abeuntes et cognoverunt multi; et pedestre de omnibus civitatibus concurrerunt illuc et praevenerunt eos.
34. Иисус, выйдя, увидел множество народа и сжалился над ними, потому что они были, как овцы, не имеющие пастыря; и начал учить их много.
34. Et exiens vidit multam turbam et misertus est super eos, quia erant sicut oves non habentes pastorem, et coepit docere illos multa.
35. И как времени прошло много, ученики Его, приступив к Нему, говорят: место здесь пустынное, а времени уже много, —
35. Et cum iam hora multa facta esset, accesserunt discipuli eius dicentes: “ Desertus est locus hic, et hora iam est multa;
36. отпусти их, чтобы они пошли в окрестные деревни и селения и купили себе хлеба, ибо им нечего есть.
36. dimitte illos, ut euntes in villas et vicos in circuitu emant sibi, quod manducent ”.
37. Он сказал им в ответ: вы дайте им есть. И сказали Ему: разве нам пойти купить хлеба динариев на двести и дать им есть?
37. Respondens autem ait illis: “ Date illis vos manducare ”. Et dicunt ei: “ Euntes emamus denariis ducentis panes et dabimus eis manducare? ”.
38. Но Он спросил их: сколько у вас хлебов? пойдите, посмотрите. Они, узнав, сказали: пять хлебов и две рыбы.
38. Et dicit eis: “ Quot panes habetis? Ite, videte ”. Et cum cognovissent, dicunt: “ Quinque et duos pisces ”.
39. Тогда повелел им рассадить всех отделениями на зеленой траве.
39. Et praecepit illis, ut accumbere facerent omnes secundum contubernia super viride fenum.
40. И сели рядами, по сто и по пятидесяти.
40. Et discubuerunt secundum areas per centenos et per quinquagenos.
41. Он взял пять хлебов и две рыбы, воззрев на небо, благословил и преломил хлебы и дал ученикам Своим, чтобы они раздали им; и две рыбы разделил на всех.
41. Et acceptis quinque panibus et duobus piscibus, intuens in caelum benedixit et fregit panes et dabat discipulis suis, ut ponerent ante eos; et duos pisces divisit omnibus.
42. И ели все, и насытились.
42. Et manducaverunt omnes et saturati sunt;
43. И набрали кусков хлеба и остатков от рыб двенадцать полных коробов.
43. et sustulerunt fragmenta duodecim cophinos plenos, et de piscibus.
44. Было же евших хлебы около пяти тысяч мужей.
44. Et erant, qui manducaverunt panes, quinque milia virorum.
45. И тотчас понудил учеников Своих войти в лодку и отправиться вперед на другую сторону к Вифсаиде, пока Он отпустит народ.
45. Et statim coegit discipulos suos ascendere navem, ut praecederent trans fretum ad Bethsaidam, dum ipse dimitteret populum.
46. И, отпустив их, пошел на гору помолиться.
46. Et cum dimisisset eos, abiit in montem orare.
47. Вечером лодка была посреди моря, а Он один на земле.
47. Et cum sero factum esset, erat navis in medio mari, et ipse solus in terra.
48. И увидел их бедствующих в плавании, потому что ветер им был противный; около же четвертой стражи ночи подошел к ним, идя по морю, и хотел миновать их.
48. Et videns eos laborantes in remigando, erat enim ventus contrarius eis, circa quartam vigiliam noctis venit ad eos ambulans super mare et volebat praeterire eos.
49. Они, увидев Его идущего по морю, подумали, что это призрак, и вскричали.
49. At illi, ut viderunt eum ambulantem super mare, putaverunt phantasma esse et exclamaverunt;
50. Ибо все видели Его и испугались. И тотчас заговорил с ними и сказал им: ободритесь; это Я, не бойтесь.
50. omnes enim eum viderunt et conturbati sunt. Statim autem locutus est cum eis et dicit illis: “ Confidite, ego sum; nolite timere! ”.
51. И вошел к ним в лодку, и ветер утих. И они чрезвычайно изумлялись в себе и дивились,
51. Et ascendit ad illos in navem, et cessavit ventus. Et valde nimis intra se stupebant;
52. ибо не вразумились чудом над хлебами, потому что сердце их было окаменено.
52. non enim intellexerant de panibus, sed erat cor illorum obcaecatum.
53. И, переправившись, прибыли в землю Геннисаретскую и пристали к берегу.
53. Et cum transfretassent in terram, pervenerunt Gennesaret et applicuerunt.
54. Когда вышли они из лодки, тотчас жители, узнав Его,
54. Cumque egressi essent de navi, continuo cognoverunt eum
55. обежали всю окрестность ту и начали на постелях приносить больных туда, где Он, как слышно было, находился.
55. et percurrentes universam regionem illam coeperunt in grabatis eos, qui se male habebant, circumferre, ubi audiebant eum esse.
56. И куда ни приходил Он, в селения ли, в города ли, в деревни ли, клали больных на открытых местах и просили Его, чтобы им прикоснуться хотя к краю одежды Его; и которые прикасались к Нему, исцелялись.
56. Et quocumque introibat in vicos aut in civitates vel in villas, in plateis ponebant infirmos; et deprecabantur eum, ut vel fimbriam vestimenti eius tangerent; et, quotquot tangebant eum, salvi fiebant.