Священное Писание

1. Мужи братия и отцы! выслушайте теперь мое оправдание перед вами.
1. “ Viri fratres et patres, audi te a me, quam ad vos nunc reddo, rationem ”. 2 Cum audissent autem quia Hebraea lingua loquebatur ad illos, magis praestiterunt silentium. Et dixit:
2. Услышав же, что он заговорил с ними на еврейском языке, они еще более утихли. Он сказал:
3. я Иудеянин, родившийся в Тарсе Киликийском, воспитанный в сем городе при ногах Гамалиила, тщательно наставленный в отеческом законе, ревнитель по Боге, как и все вы ныне.
3. “ Ego sum vir Iudaeus, natus Tarso Ciliciae, enutritus autem in ista civitate, secus pedes Gamaliel eruditus iuxta veritatem paternae legis, aemulator Dei, sicut et vos omnes estis hodie.
4. Я даже до смерти гнал последователей сего учения, связывая и предавая в темницу и мужчин и женщин,
4. Qui hanc viam persecutus sum usque ad mortem, alligans et tradens in custodias viros ac mulieres,
5. как засвидетельствует о мне первосвященник и все старейшины, от которых и письма взяв к братиям, живущим в Дамаске, я шел, чтобы тамошних привести в оковах в Иерусалим на истязание.
5. sicut et princeps sacerdotum testimonium mihi reddit et omne concilium; a quibus et epistulas accipiens ad fratres, Damascum pergebam, ut adducerem et eos, qui ibi essent, vinctos in Ierusalem, uti punirentur.
6. Когда же я был в пути и приближался к Дамаску, около полудня вдруг осиял меня великий свет с неба.
6. Factum est autem, eunte me et appropinquante Damasco, circa mediam diem subito de caelo circumfulsit me lux copiosa;
7. Я упал на землю и услышал голос, говоривший мне: Савл, Савл! что ты гонишь Меня?
7. et decidi in terram et audivi vocem dicentem mihi: “Saul, Saul, quid me persequeris?”.
8. Я отвечал: кто Ты, Господи? Он сказал мне: Я Иисус Назорей, Которого ты гонишь.
8. Ego autem respondi: “Quis es, Domine?”. Dixitque ad me: “Ego sum Iesus Nazarenus, quem tu persequeris”.
9. Бывшие же со мною свет видели, и пришли в страх; но голоса Говорившего мне не слыхали.
9. Et, qui mecum erant, lumen quidem viderunt, vocem autem non audierunt eius, qui loquebatur mecum.
10. Тогда я сказал: Господи! что мне делать? Господь же сказал мне: встань и иди в Дамаск, и там тебе сказано будет все, что назначено тебе делать.
10. Et dixi: “Quid faciam, Domine?”. Dominus autem dixit ad me: “Surgens vade Damascum, et ibi tibi dicetur de omnibus, quae statutum est tibi, ut faceres”.
11. А как я от славы света того лишился зрения, то бывшие со мною за руку привели меня в Дамаск.
11. Et cum non viderem prae claritate luminis illius, ad manum deductus a comitibus veni Damascum.
12. Некто Анания, муж благочестивый по закону, одобряемый всеми Иудеями, живущими в Дамаске,
12. Ananias autem quidam vir religiosus secundum legem, testimonium habens ab omnibus habitantibus Iudaeis,
13. пришел ко мне и, подойдя, сказал мне: брат Савл! прозри. И я тотчас увидел его.
13. veniens ad me et astans dixit mihi: “Saul frater, respice!”. Et ego eadem hora respexi in eum.
14. Он же сказал мне: Бог отцов наших предъизбрал тебя, чтобы ты познал волю Его, увидел Праведника и услышал глас из уст Его,
14. At ille dixit: “Deus patrum nostrorum praeordinavit te, ut cognosceres voluntatem eius et videres Iustum et audires vocem ex ore eius,
15. потому что ты будешь Ему свидетелем пред всеми людьми о том, что ты видел и слышал.
15. quia eris testis illi ad omnes homines eorum, quae vidisti et audisti.
16. Итак, что ты медлишь? Встань, крестись и омой грехи твои, призвав имя Господа Иисуса,
16. Et nunc quid moraris? Exsurgens baptizare et ablue peccata tua, invocato nomine ipsius”.
17. Когда же я возвратился в Иерусалим и молился в храме, пришел я в исступление,
17. Factum est autem, revertenti mihi in Ierusalem et oranti in templo fieri me in stupore mentis
18. и увидел Его, и Он сказал мне: поспеши и выйди скорее из Иерусалима, потому что здесь не примут твоего свидетельства о Мне.
18. et videre illum dicentem mihi: “Festina et exi velociter ex Ierusalem, quoniam non recipient testimonium tuum de me”.
19. Я сказал: Господи! им известно, что я верующих в Тебя заключал в темницы и бил в синагогах,
19. Et ego dixi: “Domine, ipsi sciunt quia ego eram concludens in carcerem et caedens per synagogas eos, qui credebant in te;
20. и когда проливалась кровь Стефана, свидетеля Твоего, я там стоял, одобрял убиение его и стерег одежды побивавших его.
20. et cum funderetur sanguis Stephani testis tui, et ipse astabam et consentiebam et custodiebam vestimenta interficientium illum”.
21. И Он сказал мне: иди; Я пошлю тебя далеко к язычникам.
21. Et dixit ad me: “Vade, quoniam ego in nationes longe mittam te” ”.
22. До этого слова слушали его; а за сим подняли крик, говоря: истреби от земли такого! ибо ему не должно жить.
22. Audiebant autem eum usque ad hoc verbum et levaverunt vocem suam dicentes: “ Tolle de terra eiusmodi, non enim fas est eum vivere! ”.
23. Между тем как они кричали, метали одежды и бросали пыль на воздух,
23. Vociferantibus autem eis et proicientibus vestimenta sua et pulverem iactantibus in aerem,
24. тысяченачальник повелел ввести его в крепость, приказав бичевать его, чтобы узнать, по какой причине так кричали против него.
24. iussit tribunus induci eum in castra dicens flagellis eum interrogari, ut sciret propter quam causam sic acclamarent ei.
25. Но когда растянули его ремнями, Павел сказал стоявшему сотнику: разве вам позволено бичевать Римского гражданина, да и без суда?
25. Et cum astrinxissent eum loris, dixit astanti centurioni Paulus: “ Si hominem Romanum et indemnatum licet vobis flagellare? ”.
26. Услышав это, сотник подошел и донес тысяченачальнику, говоря: смотри, что ты хочешь делать? этот человек — Римский гражданин.
26. Quo audito, centurio accedens ad tribunum nuntiavit dicens: “ Quid acturus es? Hic enim homo Romanus est ”.
27. Тогда тысяченачальник, подойдя к нему, сказал: скажи мне, ты Римский гражданин? Он сказал: да.
27. Accedens autem tribunus dixit illi: “ Dic mihi, tu Romanus es? ”. At ille dixit: “ Etiam ”.
28. Тысяченачальник отвечал: я за большие деньги приобрел это гражданство. Павел же сказал: а я и родился в нем.
28. Et respondit tribunus: “ Ego multa summa civitatem hanc consecutus sum ”. Et Paulus ait: “ Ego autem et natus sum ”.
29. Тогда тотчас отступили от него хотевшие пытать его. А тысяченачальник, узнав, что он Римский гражданин, испугался, что связал его.
29. Protinus ergo discesserunt ab illo, qui eum interrogaturi erant; tribunus quoque timuit, postquam rescivit quia Romanus esset, et quia alligasset eum.
30. На другой день, желая достоверно узнать, в чем обвиняют его Иудеи, освободил его от оков и повелел собраться первосвященникам и всему синедриону и, выведя Павла, поставил его перед ними.
30. Postera autem die, volens scire diligenter qua ex causa accusaretur a Iudaeis, solvit eum et iussit principes sacerdotum convenire et omne concilium et producens Paulum statuit coram illis.