Священное Писание

1. Приближались к Нему все мытари и грешники слушать Его.
1. Erant autem appropinquantes ei omnes publicani et peccatores, ut audirent illum.
2. Фарисеи же и книжники роптали, говоря: Он принимает грешников и ест с ними.
2. Et murmurabant pharisaei et scribae dicentes: “ Hic peccatores recipit et manducat cum illis ”.
3. Но Он сказал им следующую притчу:
3. Et ait ad illos parabolam istam dicens:
4. кто из вас, имея сто овец и потеряв одну из них, не оставит девяноста девяти в пустыне и не пойдет за пропавшею, пока не найдет ее?
4. “ Quis ex vobis homo, qui habet centum oves et si perdiderit unam ex illis, nonne dimittit nonaginta novem in deserto et vadit ad illam, quae perierat, donec inveniat illam?
5. А найдя, возьмет ее на плечи свои с радостью
5. Et cum invenerit eam, imponit in umeros suos gaudens
6. и, придя домой, созовет друзей и соседей и скажет им: порадуйтесь со мною: я нашел мою пропавшую овцу.
6. et veniens domum convocat amicos et vicinos dicens illis: “Congratulamini mihi, quia inveni ovem meam, quae perierat”.
7. Сказываю вам, что так на небесах более радости будет об одном грешнике кающемся, нежели о девяноста девяти праведниках, не имеющих нужды в покаянии.
7. Dico vobis: Ita gaudium erit in caelo super uno peccatore paenitentiam agente quam super nonaginta novem iustis, qui non indigent paenitentia.
8. Или какая женщина, имея десять драхм, если потеряет одну драхму, не зажжет свечи и не станет мести комнату и искать тщательно, пока не найдет,
8. Aut quae mulier habens drachmas decem, si perdiderit drachmam unam, nonne accendit lucernam et everrit domum et quaerit diligenter, donec inveniat?
9. а найдя, созовет подруг и соседок и скажет: порадуйтесь со мною: я нашла потерянную драхму.
9. Et cum invenerit, convocat amicas et vicinas dicens: “Congratulamini mihi, quia inveni drachmam, quam perdideram”.
10. Так, говорю вам, бывает радость у Ангелов Божиих и об одном грешнике кающемся.
10. Ita dico vobis: Gaudium fit coram angelis Dei super uno peccatore paenitentiam agente ”.
11. Еще сказал: у некоторого человека было два сына;
11. Ait autem: “ Homo quidam habebat duos filios.
12. и сказал младший из них отцу: отче! дай мне следующую мне часть имения. И отец разделил им имение.
12. Et dixit adulescentior ex illis patri: “Pater, da mihi portionem substantiae, quae me contingit”. Et divisit illis substantiam.
13. По прошествии немногих дней младший сын, собрав все, пошел в дальнюю сторону и там расточил имение свое, живя распутно.
13. Et non post multos dies, congregatis omnibus, adulescentior filius peregre profectus est in regionem longinquam et ibi dissipavit substantiam suam vivendo luxuriose.
14. Когда же он прожил все, настал великий голод в той стране, и он начал нуждаться;
14. Et postquam omnia consummasset, facta est fames valida in regione illa, et ipse coepit egere.
15. и пошел, пристал к одному из жителей страны той, а тот послал его на поля свои пасти свиней;
15. Et abiit et adhaesit uni civium regionis illius, et misit illum in villam suam, ut pasceret porcos;
16. и он рад был наполнить чрево свое рожками, которые ели свиньи, но никто не давал ему.
16. et cupiebat saturari de siliquis, quas porci manducabant, et nemo illi dabat.
17. Придя же в себя, сказал: сколько наемников у отца моего избыточествуют хлебом, а я умираю от голода;
17. In se autem reversus dixit: “Quanti mercennarii patris mei abundant panibus, ego autem hic fame pereo.
18. встану, пойду к отцу моему и скажу ему: отче! я согрешил против неба и пред тобою
18. Surgam et ibo ad patrem meum et dicam illi: Pater, peccavi in caelum et coram te
19. и уже недостоин называться сыном твоим; прими меня в число наемников твоих.
19. et iam non sum dignus vocari filius tuus; fac me sicut unum de mercennariis tuis”.
20. Встал и пошел к отцу своему. И когда он был еще далеко, увидел его отец его и сжалился; и, побежав, пал ему на шею и целовал его.
20. Et surgens venit ad patrem suum.
Cum autem adhuc longe esset, vidit illum pater ipsius et misericordia motus est et accurrens cecidit supra collum eius et osculatus est illum.
21. Сын же сказал ему: отче! я согрешил против неба и пред тобою и уже недостоин называться сыном твоим.
21. Dixitque ei filius: “Pater, peccavi in caelum et coram te; iam non sum dignus vocari filius tuus”.
22. А отец сказал рабам своим: принесите лучшую одежду и оденьте его, и дайте перстень на руку его и обувь на ноги;
22. Dixit autem pater ad servos suos: “Cito proferte stolam primam et induite illum et date anulum in manum eius et calceamenta in pedes
23. и приведите откормленного теленка, и заколите; станем есть и веселиться!
23. et adducite vitulum saginatum, occidite et manducemus et epulemur,
24. ибо этот сын мой был мертв и ожил, пропадал и нашелся. И начали веселиться.
24. quia hic filius meus mortuus erat et revixit, perierat et inventus est”. Et coeperunt epulari.
25. Старший же сын его был на поле; и возвращаясь, когда приблизился к дому, услышал пение и ликование;
25. Erat autem filius eius senior in agro et, cum veniret et appropinquaret domui, audivit symphoniam et choros
26. и, призвав одного из слуг, спросил: что это такое?
26. et vocavit unum de servis et interrogavit quae haec essent.
27. Он сказал ему: брат твой пришел, и отец твой заколол откормленного теленка, потому что принял его здоровым.
27. Isque dixit illi: “Frater tuus venit, et occidit pater tuus vitulum saginatum, quia salvum illum recepit”.
28. Он осердился и не хотел войти. Отец же его, выйдя, звал его.
28. Indignatus est autem et nolebat introire. Pater ergo illius egressus coepit rogare illum.
29. Но он сказал в ответ отцу: вот, я столько лет служу тебе и никогда не преступал приказания твоего, но ты никогда не дал мне и козленка, чтобы мне повеселиться с друзьями моими;
29. At ille respondens dixit patri suo: “Ecce tot annis servio tibi et numquam mandatum tuum praeterii, et numquam dedisti mihi haedum, ut cum amicis meis epularer;
30. а когда этот сын твой, расточивший имение свое с блудницами, пришел, ты заколол для него откормленного теленка.
30. sed postquam filius tuus hic, qui devoravit substantiam tuam cum meretricibus, venit, occidisti illi vitulum saginatum”.
31. Он же сказал ему: сын мой! ты всегда со мною, и все мое твое,
31. At ipse dixit illi: “Fili, tu semper mecum es, et omnia mea tua sunt;
32. а о том надобно было радоваться и веселиться, что брат твой сей был мертв и ожил, пропадал и нашелся.
32. epulari autem et gaudere oportebat, quia frater tuus hic mortuus erat et revixit, perierat et inventus est” ”.