Священное Писание

1. Сказал также им притчу о том, что должно всегда молиться и не унывать,
1. Dicebat autem parabolam ad illos, quoniam oportet semper orare et non deficere,
2. говоря: в одном городе был судья, который Бога не боялся и людей не стыдился.
2. dicens: “ Iudex quidam erat in quadam civitate, qui Deum non timebat et hominem non reverebatur.
3. В том же городе была одна вдова, и она, приходя к нему, говорила: защити меня от соперника моего.
3. Vidua autem erat in civitate illa et veniebat ad eum dicens: “Vindica me de adversario meo”.
4. Но он долгое время не хотел. А после сказал сам в себе: хотя я и Бога не боюсь и людей не стыжусь,
4. Et nolebat per multum tempus; post haec autem dixit intra se: “Etsi Deum non timeo nec hominem revereor,
5. но, как эта вдова не дает мне покоя, защищу ее, чтобы она не приходила больше докучать мне.
5. tamen quia molesta est mihi haec vidua, vindicabo illam, ne in novissimo veniens suggillet me” ”.
6. И сказал Господь: слышите, что говорит судья неправедный?
6. Ait autem Dominus: “ Audite quid iudex iniquitatis dicit;
7. Бог ли не защитит избранных Своих, вопиющих к Нему день и ночь, хотя и медлит защищать их?
7. Deus autem non faciet vindictam electorum suorum clamantium ad se die ac nocte, et patientiam habebit in illis?
8. сказываю вам, что подаст им защиту вскоре. Но Сын Человеческий, придя, найдет ли веру на земле?
8. Dico vobis: Cito faciet vindictam illorum. Verumtamen Filius hominis veniens, putas, inveniet fidem in terra? ”.
9. Сказал также к некоторым, которые уверены были о себе, что они праведны, и уничижали других, следующую притчу:
9. Dixit autem et ad quosdam, qui in se confidebant tamquam iusti et aspernabantur ceteros, parabolam istam:
10. два человека вошли в храм помолиться: один фарисей, а другой мытарь.
10. “ Duo homines ascenderunt in templum, ut orarent: unus pharisaeus et alter publicanus.
11. Фарисей, став, молился сам в себе так: Боже! благодарю Тебя, что я не таков, как прочие люди, грабители, обидчики, прелюбодеи, или как этот мытарь:
11. Pharisaeus stans haec apud se orabat: “Deus, gratias ago tibi, quia non sum sicut ceteri hominum, raptores, iniusti, adulteri, velut etiam hic publicanus;
12. пощусь два раза в неделю, даю десятую часть из всего, что приобретаю.
12. ieiuno bis in sabbato, decimas do omnium, quae possideo”.
13. Мытарь же, стоя вдали, не смел даже поднять глаз на небо; но, ударяя себя в грудь, говорил: Боже! будь милостив ко мне грешнику!
13. Et publicanus a longe stans nolebat nec oculos ad caelum levare, sed percutiebat pectus suum dicens: “Deus, propitius esto mihi peccatori”.
14. Сказываю вам, что сей пошел оправданным в дом свой более, нежели тот: ибо всякий, возвышающий сам себя, унижен будет, а унижающий себя возвысится.
14. Dico vobis: Descendit hic iustificatus in domum suam ab illo. Quia omnis, qui se exaltat, humiliabitur; et, qui se humiliat, exaltabitur ”.
15. Приносили к Нему и младенцев, чтобы Он прикоснулся к ним; ученики же, видя то, возбраняли им.
15. Afferebant autem ad illum et infantes, ut eos tangeret; quod cum viderent, discipuli increpabant illos.
16. Но Иисус, подозвав их, сказал: пустите детей приходить ко Мне и не возбраняйте им, ибо таковых есть Царствие Божие.
16. Iesus autem convocans illos dixit: “ Sinite pueros venire ad me et nolite eos vetare; talium est enim regnum Dei.
17. Истинно говорю вам: кто не примет Царствия Божия, как дитя, тот не войдет в него.
17. Amen dico vobis: Quicumque non acceperit regnum Dei sicut puer, non intrabit in illud ”.
18. И спросил Его некто из начальствующих: Учитель благий! что мне делать, чтобы наследовать жизнь вечную?
18. Et interrogavit eum quidam princeps dicens: “ Magister bone, quid faciens vitam aeternam possidebo? ”.
19. Иисус сказал ему: что ты называешь Меня благим? никто не благ, как только один Бог;
19. Dixit autem ei Iesus: “ Quid me dicis bonum? Nemo bonus nisi solus Deus.
20. знаешь заповеди: не прелюбодействуй, не убивай, не кради, не лжесвидетельствуй, почитай отца твоего и матерь твою.
20. Mandata nosti: non moechaberis, non occides, non furtum facies, non falsum testimonium dices, honora patrem tuum et matrem ”.
21. Он же сказал: все это сохранил я от юности моей.
21. Qui ait: “ Haec omnia custodivi a iuventute ”.
22. Услышав это, Иисус сказал ему: еще одного недостает тебе: все, что имеешь, продай и раздай нищим, и будешь иметь сокровище на небесах, и приходи, следуй за Мною.
22. Quo audito, Iesus ait ei: “ Adhuc unum tibi deest: omnia, quaecumque habes, vende et da pauperibus et habebis thesaurum in caelo: et veni, sequere me ”.
23. Он же, услышав сие, опечалился, потому что был очень богат.
23. His ille auditis, contristatus est, quia dives erat valde.
24. Иисус, видя, что он опечалился, сказал: как трудно имеющим богатство войти в Царствие Божие!
24. Videns autem illum Iesus tristem factum dixit: “ Quam difficile, qui pecunias habent, in regnum Dei intrant.
25. ибо удобнее верблюду пройти сквозь игольные уши, нежели богатому войти в Царствие Божие.
25. Facilius est enim camelum per foramen acus transire, quam divitem intrare in regnum Dei ”.
26. Слышавшие сие сказали: кто же может спастись?
26. Et dixerunt, qui audiebant: “ Et quis potest salvus fieri? ”.
27. Но Он сказал: невозможное человекам возможно Богу.
27. Ait autem illis: “ Quae impossibilia sunt apud homi nes, possibilia sunt apud Deum ”.
28. Петр же сказал: вот, мы оставили все и последовали за Тобою.
28. Ait autem Petrus: “ Ecce nos dimisimus nostra et secuti sumus te ”.
29. Он сказал им: истинно говорю вам: нет никого, кто оставил бы дом, или родителей, или братьев, или сестер, или жену, или детей для Царствия Божия,
29. Qui dixit eis: “ Amen dico vobis: Nemo est, qui reliquit domum aut uxorem aut fratres aut parentes aut filios propter regnum Dei,
30. и не получил бы гораздо более в сие время, и в век будущий жизни вечной.
30. et non recipiat multo plura in hoc tempore et in saeculo venturo vitam aeternam ”.
31. Отозвав же двенадцать учеников Своих, сказал им: вот, мы восходим в Иерусалим, и совершится все, написанное через пророков о Сыне Человеческом,
31. Assumpsit autem Duodecim et ait illis: “ Ecce ascendimus Ierusalem, et consummabuntur omnia, quae scripta sunt per Prophetas de Filio hominis:
32. ибо предадут Его язычникам, и поругаются над Ним, и оскорбят Его, и оплюют Его,
32. tradetur enim gentibus et illudetur et contumeliis afficietur et conspuetur;
33. и будут бить, и убьют Его: и в третий день воскреснет.
33. et, postquam flagellaverint, occident eum, et die tertia resurget ”.
34. Но они ничего из этого не поняли; слова сии были для них сокровенны, и они не разумели сказанного.
34. Et ipsi nihil horum intellexerunt; et erat verbum istud absconditum ab eis, et non intellegebant, quae dicebantur.
35. Когда же подходил Он к Иерихону, один слепой сидел у дороги, прося милостыни,
35. Factum est autem, cum appropinquaret Iericho, caecus quidam sedebat secus viam mendicans.
36. и, услышав, что мимо него проходит народ, спросил: что это такое?
36. Et cum audiret turbam praetereuntem, interrogabat quid hoc esset.
37. Ему сказали, что Иисус Назорей идет.
37. Dixerunt autem ei: “ Iesus Nazarenus transit ”.
38. Тогда он закричал: Иисус, Сын Давидов! помилуй меня.
38. Et clamavit dicens: “ Iesu, fili David, miserere mei! ”.
39. Шедшие впереди заставляли его молчать; но он еще громче кричал: Сын Давидов! помилуй меня.
39. Et qui praeibant, increpabant eum, ut taceret; ipse vero multo magis clamabat: “ Fili David, miserere mei! ”.
40. Иисус, остановившись, велел привести его к Себе: и, когда тот подошел к Нему, спросил его:
40. Stans autem Iesus iussit illum adduci ad se. Et cum appropinquasset, interrogavit illum:
41. чего ты хочешь от Меня? Он сказал: Господи! чтобы мне прозреть.
41. “ Quid tibi vis faciam? ”. At ille dixit: “ Domine, ut videam ”.
42. Иисус сказал ему: прозри! вера твоя спасла тебя.
42. Et Iesus dixit illi: “ Respice! Fides tua te salvum fecit ”. 43 Et confestim vidit et sequebatur illum magnificans Deum. Et omnis plebs, ut vidit, dedit laudem Deo.
43. И он тотчас прозрел и пошел за Ним, славя Бога; и весь народ, видя это, воздал хвалу Богу.