Священное Писание

1. Потом Иисус вошел в Иерихон и проходил через него.
1. Et ingressus perambulabat Iericho.
2. И вот, некто, именем Закхей, начальник мытарей и человек богатый,
2. Et ecce vir nomine Zacchaeus, et hic erat princeps publicanorum et ipse dives.
3. искал видеть Иисуса, кто Он, но не мог за народом, потому что мал был ростом,
3. Et quaerebat videre Iesum, quis esset, et non poterat prae turba, quia statura pusillus erat.
4. и, забежав вперед, взлез на смоковницу, чтобы увидеть Его, потому что Ему надлежало проходить мимо нее.
4. Et praecurrens ascendit in arborem sycomorum, ut videret illum, quia inde erat transiturus.
5. Иисус, когда пришел на это место, взглянув, увидел его и сказал ему: Закхей! сойди скорее, ибо сегодня надобно Мне быть у тебя в доме.
5. Et cum venisset ad locum, suspiciens Iesus dixit ad eum: “ Zacchaee, festinans descende, nam hodie in domo tua oportet me manere ”.
6. И он поспешно сошел и принял Его с радостью.
6. Et festinans descendit et excepit illum gaudens.
7. И все, видя то, начали роптать, и говорили, что Он зашел к грешному человеку;
7. Et cum viderent, omnes murmurabant dicentes: “ Ad hominem peccatorem divertit! ”.
8. Закхей же, став, сказал Господу: Господи! половину имения моего я отдам нищим, и, если кого чем обидел, воздам вчетверо.
8. Stans autem Zacchaeus dixit ad Dominum: “ Ecce dimidium bonorum meorum, Domine, do pauperibus et, si quid aliquem defraudavi, reddo quadruplum ”.
9. Иисус сказал ему: ныне пришло спасение дому сему, потому что и он сын Авраама,
9. Ait autem Iesus ad eum: “ Hodie salus domui huic facta est, eo quod et ipse filius sit Abrahae;
10. ибо Сын Человеческий пришел взыскать и спасти погибшее.
10. venit enim Filius hominis quaerere et salvum facere, quod perierat ”.
11. Когда же они слушали это, присовокупил притчу: ибо Он был близ Иерусалима, и они думали, что скоро должно открыться Царствие Божие.
11. Haec autem illis audientibus, adiciens dixit parabolam, eo quod esset prope Ierusalem, et illi existimarent quod confestim regnum Dei manifestaretur.
12. Итак сказал: некоторый человек высокого рода отправлялся в дальнюю страну, чтобы получить себе царство и возвратиться;
12. Dixit ergo: “ Homo quidam nobilis abiit in regionem longinquam accipere sibi regnum et reverti.
13. призвав же десять рабов своих, дал им десять мин и сказал им: употребляйте их в оборот, пока я возвращусь.
13. Vocatis autem decem servis suis, dedit illis decem minas et ait ad illos: “Negotiamini, dum venio”.
14. Но граждане ненавидели его и отправили вслед за ним посольство, сказав: не хотим, чтобы он царствовал над нами.
14. Cives autem eius oderant illum et miserunt legationem post illum dicentes: “Nolumus hunc regnare super nos!”.
15. И когда возвратился, получив царство, велел призвать к себе рабов тех, которым дал серебро, чтобы узнать, кто что приобрел.
15. Et factum est ut rediret, accepto regno, et iussit ad se vocari servos illos, quibus dedit pecuniam, ut sciret quantum negotiati essent.
16. Пришел первый и сказал: господин! мина твоя принесла десять мин.
16. Venit autem primus dicens: “Domine, mina tua decem minas acquisivit”.
17. И сказал ему: хорошо, добрый раб! за то, что ты в малом был верен, возьми в управление десять городов.
17. Et ait illi: “Euge, bone serve; quia in modico fidelis fuisti, esto potestatem habens supra decem civitates”.
18. Пришел второй и сказал: господин! мина твоя принесла пять мин.
18. Et alter venit dicens: “Mina tua, domine, fecit quinque minas”.
19. Сказал и этому: и ты будь над пятью городами.
19. Et huic ait: “Et tu esto supra quinque civitates”.
20. Пришел третий и сказал: господин! вот твоя мина, которую я хранил, завернув в платок,
20. Et alter venit dicens: “Domine, ecce mina tua, quam habui repositam in sudario;
21. ибо я боялся тебя, потому что ты человек жестокий: берешь, чего не клал, и жнешь, чего не сеял.
21. timui enim te, quia homo austerus es: tollis, quod non posuisti, et metis, quod non seminasti”.
22. Господин сказал ему: твоими устами буду судить тебя, лукавый раб! ты знал, что я человек жестокий, беру, чего не клал, и жну, чего не сеял;
22. Dicit ei: “De ore tuo te iudico, serve nequam! Sciebas quod ego austerus homo sum, tollens quod non posui et metens quod non seminavi?
23. для чего же ты не отдал серебра моего в оборот, чтобы я, придя, получил его с прибылью?
23. Et quare non dedisti pecuniam meam ad mensam? Et ego veniens cum usuris utique exegissem illud”.
24. И сказал предстоящим: возьмите у него мину и дайте имеющему десять мин.
24. Et adstantibus dixit: “Auferte ab illo minam et date illi, qui decem minas habet”.
25. И сказали ему: господин! у него есть десять мин.
25. Et dixerunt ei: “Domine, habet decem minas!”.
26. Сказываю вам, что всякому имеющему дано будет, а у неимеющего отнимется и то, что имеет;
26. Dico vobis: “Omni habenti dabitur; ab eo autem, qui non habet, et, quod habet, auferetur.
27. врагов же моих тех, которые не хотели, чтобы я царствовал над ними, приведите сюда и избейте предо мною.
27. Verumtamen inimicos meos illos, qui noluerunt me regnare super se, adducite huc et interficite ante me! ”.
28. Сказав это, Он пошел далее, восходя в Иерусалим.
28. Et his dictis, praecedebat ascendens Hierosolymam.
29. И когда приблизился к Виффагии и Вифании, к горе, называемой Елеонскою, послал двух учеников Своих,
29. Et factum est, cum appropinquasset ad Bethfage et Bethaniam, ad montem, qui vocatur Oliveti, misit duos discipulos
30. сказав: пойдите в противолежащее селение; войдя в него, найдете молодого осла привязанного, на которого никто из людей никогда не садился; отвязав его, приведите;
30. dicens: “ Ite in castellum, quod contra est, in quod introeuntes invenietis pullum asinae alligatum, cui nemo umquam hominum sedit; solvite illum et adducite.
31. и если кто спросит вас: зачем отвязываете? скажите ему так: он надобен Господу.
31. Et si quis vos interrogaverit: “Quare solvitis?”, sic dicetis: “Dominus eum necessarium habet” ”.
32. Посланные пошли и нашли, как Он сказал им.
32. Abierunt autem, qui missi erant, et invenerunt, sicut dixit illis.
33. Когда же они отвязывали молодого осла, хозяева его сказали им: зачем отвязываете осленка?
33. Solventibus autem illis pullum, dixerunt domini eius ad illos: “ Quid solvitis pullum? ”.
34. Они отвечали: он надобен Господу.
34. At illi dixerunt: “ Dominus eum necessarium habet ”.
35. И привели его к Иисусу, и, накинув одежды свои на осленка, посадили на него Иисуса.
35. Et duxerunt illum ad Iesum; et iactantes vestimenta sua supra pullum, imposuerunt Iesum.
36. И, когда Он ехал, постилали одежды свои по дороге.
36. Eunte autem illo, substernebant vestimenta sua in via.
37. А когда Он приблизился к спуску с горы Елеонской, все множество учеников начало в радости велегласно славить Бога за все чудеса, какие видели они,
37. Et cum appropinquaret iam ad descensum montis Oliveti, coeperunt omnis multitudo discipulorum gaudentes laudare Deum voce magna super omnibus, quas viderant, virtutibus
38. говоря: благословен Царь, грядущий во имя Господне! мир на небесах и слава в вышних!
38. dicentes:
“ Benedictus, qui venit rex in nomine Domini!
Pax in caelo, et gloria in excelsis! ”.
39. И некоторые фарисеи из среды народа сказали Ему: Учитель! запрети ученикам Твоим.
39. Et quidam pharisaeorum de turbis dixerunt ad illum: “ Magister, increpa discipulos tuos! ”.
40. Но Он сказал им в ответ: сказываю вам, что если они умолкнут, то камни возопиют.
40. Et respondens dixit: “ Dico vobis: Si hi tacuerint, lapides clamabunt! ”.
41. И когда приблизился к городу, то, смотря на него, заплакал о нем
41. Et ut appropinquavit, videns civitatem flevit super illam
42. и сказал: о, если бы и ты хотя в сей твой день узнал, что служит к миру твоему! Но это сокрыто ныне от глаз твоих,
42. dicens: “ Si cognovisses et tu in hac die, quae ad pacem tibi! Nunc autem abscondita sunt ab oculis tuis.
43. ибо придут на тебя дни, когда враги твои обложат тебя окопами и окружат тебя, и стеснят тебя отовсюду,
43. Quia venient dies in te, et circumdabunt te inimici tui vallo et obsidebunt te et coangustabunt te undique
44. и разорят тебя, и побьют детей твоих в тебе, и не оставят в тебе камня на камне за то, что ты не узнал времени посещения твоего.
44. et ad terram prosternent te et filios tuos, qui in te sunt, et non relinquent in te lapidem super lapidem, eo quod non cognoveris tempus visitationis tuae ”.
45. И, войдя в храм, начал выгонять продающих в нем и покупающих,
45. Et ingressus in templum, coepit eicere vendentes
46. говоря им: написано: дом Мой есть дом молитвы, а вы сделали его вертепом разбойников.
46. dicens illis: “ Scriptum est: “Et erit domus mea domus orationis”. Vos autem fecistis illam speluncam latronum ”.
47. И учил каждый день в храме. Первосвященники же и книжники и старейшины народа искали погубить Его,
47. Et erat docens cotidie in templo. Principes autem sacerdotum et scribae et principes plebis quaerebant illum perdere
48. и не находили, что бы сделать с Ним; потому что весь народ неотступно слушал Его.
48. et non inveniebant quid facerent; omnis enim populus suspensus erat audiens illum.