Священное Писание

1. И от сего трепещет сердце мое и подвиглось с места своего.
1. Super hoc expavit cor meum
et emotum est de loco suo.
2. Слушайте, слушайте голос Его и гром, исходящий из уст Его.
2. Audite fremitum vocis eius
et murmur de ore illius procedens.
3. Под всем небом раскат его, и блистание его — до краев земли.
3. Subter omnes caelos ipsum revolvit,
et lumen illius super terminos terrae.
4. За ним гремит глас; гремит Он гласом величества Своего и не останавливает его, когда голос Его услышан.
4. Post eum rugiet sonitus,
tonabit voce magnitudinis suae;
et non retardabit, cum audita fuerit vox eius.
5. Дивно гремит Бог гласом Своим, делает дела великие, для нас непостижимые.
5. Tonabit Deus in voce sua mirabiliter,
qui facit magna et inscrutabilia.
6. Ибо снегу Он говорит: будь на земле; равно мелкий дождь и большой дождь в Его власти.
6. Qui praecipit nivi, ut descendat in terram,
et hiemis pluviis et imbri, ut roborentur.
7. Он полагает печать на руку каждого человека, чтобы все люди знали дело Его.
7. Qui in manu omnium hominum signat,
ut noverint singuli opera sua.
8. Тогда зверь уходит в убежище и остается в своих логовищах.
8. Ingredietur bestia latibulum
et in antro suo morabitur.
9. От юга приходит буря, от севера — стужа.
9. Ab interioribus egredietur tempestas,
et ab Arcturo frigus.
10. От дуновения Божия происходит лед, и поверхность воды сжимается.
10. Flante Deo, datur gelu,
et expansio aquarum solidatur.
11. Также влагою Он наполняет тучи, и облака сыплют свет Его,
11. Fulgur proicitur a nube,
et nubes spargunt lumen suum;
12. и они направляются по намерениям Его, чтоб исполнить то, что Он повелит им на лице обитаемой земли.
12. quae lustrant per circuitum,
quocumque eas voluntas gubernantis duxerit,
ad omne, quod praeceperit illis super faciem orbis terrarum,
13. Он повелевает им идти или для наказания, или в благоволение, или для помилования.
13. sive in castigatione terrae suae,
sive in misericordia eas iusserit inveniri.
14. Внимай сему, Иов; стой и разумевай чудные дела Божии.
14. Ausculta haec, Iob;
sta et considera mirabilia Dei.
15. Знаешь ли, как Бог располагает ими и повелевает свету блистать из облака Своего?
15. Numquid scis quando praeceperit Deus,
ut ostenderent lucem nubes eius?
16. Разумеешь ли равновесие облаков, чудное дело Совершеннейшего в знании?
16. Numquid nosti semitas nubium magnas
et mirabilia perfecti scientia?
17. Как нагревается твоя одежда, когда Он успокаивает землю от юга?
17. Nonne vestimenta tua calida sunt,
cum quieverit terra austro?
18. Ты ли с Ним распростер небеса, твердые, как литое зеркало?
18. Tu forsitan cum eo expandisti caelos,
qui solidissimi, quasi aere, fusi sunt?
19. Научи нас, что сказать Ему? Мы в этой тьме ничего не можем сообразить.
19. Ostende nobis quid dicamus illi;
nos disponere verba nescimus propter tenebras.
20. Будет ли возвещено Ему, что я говорю? Сказал ли кто, что сказанное доносится Ему?
20. Quis narrabit ei, quae loquor?
Et, si locutus fuerit, homo deglutietur.
21. Теперь не видно яркого света в облаках, но пронесется ветер и расчистит их.
21. At nunc non vident lucem:
aer offuscatus est nubibus,
sed ventus transiens fugabit eas.
22. Светлая погода приходит от севера, и окрест Бога страшное великолепие.
22. Ab aquilone splendor auri venit;
et circa Deum terribilis maiestas.
23. Вседержитель! мы не постигаем Его. Он велик силою, судом и полнотою правосудия. Он никого не угнетает.
23. Omnipotentem attingere non possumus: magnus fortitudine;
et iudicium et multam iustitiam deprimere non potest.
24. Посему да благоговеют пред Ним люди, и да трепещут пред Ним все мудрые сердцем!
24. Ideo timebunt eum homines,
non contemplabitur omnes, qui sibi videntur corde sapientes ”.