Священное Писание

1. И отвечал Иов и сказал:
1. Respondens autem Iob dixit:
2. о, если бы верно взвешены были вопли мои, и вместе с ними положили на весы страдание мое!
2. “ Utinam appenderetur aegritu do mea,
et calamitatem meam assumerent in statera!
3. Оно верно перетянуло бы песок морей! Оттого слова мои неистовы.
3. Nunc vero arena maris haec gravior apparet,
inde verbis meis haesito.
4. Ибо стрелы Вседержителя во мне; яд их пьет дух мой; ужасы Божии ополчились против меня.
4. Quia sagittae Omnipotentis in me sunt,
quarum venenum ebibit spiritus meus;
et terrores Dei militant contra me. 5 Numquid rugiet onager, cum habuerit herbam?
Aut mugiet bos, cum ante praesepe plenum steterit?
5. Ревет ли дикий осел на траве? мычит ли бык у месива своего?
6. Едят ли безвкусное без соли, и есть ли вкус в яичном белке?
6. Aut poterit comedi insulsum, quod non est sale conditum?
Aut poterit gustari herba insulsa?
7. До чего не хотела коснуться душа моя, то составляет отвратительную пищу мою.
7. Quae prius nolebat tangere anima mea,
nunc prae angustia cibi mei sunt.
8. О, когда бы сбылось желание мое и чаяние мое исполнил Бог!
8. Quis det, ut veniat petitio mea,
et, quod exspecto, tribuat mihi Deus?
9. О, если бы благоволил Бог сокрушить меня, простер руку Свою и сразил меня!
9. Utinam Deus me conterat;
solvat manum suam et succidat me!
10. Это было бы еще отрадою мне, и я крепился бы в моей беспощадной болезни, ибо я не отвергся изречений Святаго.
10. Et haec mihi sit consolatio,
et exsultabo vel in pavore, qui non parcat,
nec celabo sermones Sancti.
11. Что за сила у меня, чтобы надеяться мне? и какой конец, чтобы длить мне жизнь мою?
11. Quae est enim fortitudo mea, ut sustineam?
Aut quis finis meus, ut patienter agam?
12. Твердость ли камней твердость моя? и медь ли плоть моя?
12. Num fortitudo lapidum, fortitudo mea?
Num caro mea aenea est?
13. Есть ли во мне помощь для меня, и есть ли для меня какая опора?
13. An non est auxilium mihi in me,
et virtus quoque remota est a me?
14. К страждущему должно быть сожаление от друга его, если только он не оставил страха к Вседержителю.
14. Qui tollit ab amico suo misericordiam,
timorem Omnipotentis derelinquit.
15. Но братья мои неверны, как поток, как быстро текущие ручьи,
15. Fratres mei mentiti sunt me
sicut alveus torrentium, qui evanescunt
16. которые черны от льда и в которых скрывается снег.
16. nigrescentes glacie,
cum ingruit super eos nix.
17. Когда становится тепло, они умаляются, а во время жары исчезают с мест своих.
17. Tempore, quo diffluunt, arescunt
et, ut incaluerit, solvuntur de loco suo.
18. Уклоняют они направление путей своих, заходят в пустыню и теряются;
18. Deflectunt viatorum turmae de viis suis,
ascendentes per desertum pereunt.
19. смотрят на них дороги Фемайские, надеются на них пути Савейские,
19. Commeatus Thema consideraverunt,
viatores Saba speraverunt in eis.
20. но остаются пристыженными в своей надежде; приходят туда и от стыда краснеют.
20. Confusi sunt, quia speraverunt;
venerunt eo usque, et pudore cooperti sunt.
21. Так и вы теперь ничто: увидели страшное и испугались.
21. Ita nunc vos facti estis mihi;
videntes plagam meam, timetis.
22. Говорил ли я: дайте мне, или от достатка вашего заплатите за меня;
22. Numquid dixi: Afferte mihi
et de substantia vestra donate mihi?
23. и избавьте меня от руки врага, и от руки мучителей выкупите меня?
23. vel: Liberate me de manu hostis
et de manu robustorum eruite me?
24. Научите меня, и я замолчу; укажите, в чем я погрешил.
24. Docete me, et ego tacebo,
et, si quid forte ignoravi, instruite me.
25. Как сильны слова правды! Но что доказывают обличения ваши?
25. Quare detraxistis sermonibus veritatis,
cum e vobis nullus sit, qui possit arguere me?
26. Вы придумываете речи для обличения? На ветер пускаете слова ваши.
26. Ad increpandum tantum eloquia concinnatis,
sed in ventum verba desperati.
27. Вы нападаете на сироту и роете яму другу вашему.
27. Super pupillum irruitis
et subvertere nitimini amicum vestrum.
28. Но прошу вас, взгляните на меня; буду ли я говорить ложь пред лицем вашим?
28. Nunc, quaeso, convertimini ad me,
et in faciem vestram non mentiar.
29. Пересмотрите, есть ли неправда? пересмотрите, — правда моя.
29. Revertite! Nulla erit improbitas.
Revertite! Adhuc praesens adest iustitia mea.
30. Есть ли на языке моем неправда? Неужели гортань моя не может различить горечи?
30. Estne in lingua mea improbitas?
An palatum meum non discernit nequitiam?