Священное Писание

[Псалом Давида о сотворении мира.]
1. Благослови, душа моя, Господа! Господи, Боже мой! Ты дивно велик, Ты облечен славою и величием;
1. Benedic, anima mea, Domino.
Domine Deus meus, magnificatus es vehementer!
Maiestatem et decorem induisti,
2. Ты одеваешься светом, как ризою, простираешь небеса, как шатер;
2. amictus lumine sicut vestimento.
Extendens caelum sicut velum,
3. устрояешь над водами горние чертоги Твои, делаешь облака Твоею колесницею, шествуешь на крыльях ветра.
3. qui exstruis in aquis cenacula tua.
Qui ponis nubem ascensum tuum,
qui ambulas super pennas ventorum.
4. Ты творишь ангелами Твоими духов, служителями Твоими - огонь пылающий.
4. Qui facis angelos tuos spiritus
et ministros tuos ignem urentem.
5. Ты поставил землю на твердых основах: не поколеблется она во веки и веки.
5. Qui fundasti terram super stabilitatem suam,
non inclinabitur in saeculum saeculi.
6. Бездною, как одеянием, покрыл Ты ее, на горах стоят воды.
6. Abyssus sicut vestimentum operuit eam,
super montes stabant aquae.
7. От прещения Твоего бегут они, от гласа грома Твоего быстро уходят;
7. Ab increpatione tua fugiunt,
a voce tonitrui tui formidant.
8. восходят на горы, нисходят в долины, на место, которое Ты назначил для них.
8. Ascendunt in montes et descendunt in valles,
in locum, quem statuisti eis.
9. Ты положил предел, которого не перейдут, и не возвратятся покрыть землю.
9. Terminum posuisti, quem non transgredientur,
neque convertentur operire terram.
10. Ты послал источники в долины: между горами текут [воды],
10. Qui emittis fontes in torrentes;
inter medium montium pertransibunt,
11. поят всех полевых зверей; дикие ослы утоляют жажду свою.
11. potabunt omnes bestias agri,
exstinguent onagri sitim suam.
12. При них обитают птицы небесные, из среды ветвей издают голос.
12. Super ea volucres caeli habitabunt,
de medio ramorum dabunt voces.
13. Ты напояешь горы с высот Твоих, плодами дел Твоих насыщается земля.
13. Rigas montes de cenaculis tuis,
de fructu operum tuorum satias terram.
14. Ты произращаешь траву для скота, и зелень на пользу человека, чтобы произвести из земли пищу,
14. Producis fenum iumentis
et herbam servituti hominum,
educens panem de terra
15. и вино, которое веселит сердце человека, и елей, от которого блистает лице его, и хлеб, который укрепляет сердце человека.
15. et vinum, quod laetificat cor hominis;
exhilarans faciem in oleo,
panis autem cor hominis confirmat.
16. Насыщаются древа Господа, кедры Ливанские, которые Он насадил;
16. Saturabuntur ligna Domini
et cedri Libani, quas plantavit.
17. на них гнездятся птицы: ели - жилище аисту,
17. Illic passeres nidificabunt,
erodii domus in vertice earum.
18. высокие горы - сернам; каменные утесы - убежище зайцам.
18. Montes excelsi cervis,
petrae refugium hyracibus.
19. Он сотворил луну для указания времен, солнце знает свой запад.
19. Fecit lunam ad tempora signanda,
sol cognovit occasum suum.
20. Ты простираешь тьму и бывает ночь: во время нее бродят все лесные звери;
20. Posuisti tenebras, et facta est nox:
in ipsa reptabunt omnes bestiae silvae,
21. львы рыкают о добыче и просят у Бога пищу себе.
21. catuli leonum rugientes, ut rapiant
et quaerant a Deo escam sibi.
22. Восходит солнце, [и] они собираются и ложатся в свои логовища;
22. Oritur sol, et congregantur
et in cubilibus suis recumbunt.
23. выходит человек на дело свое и на работу свою до вечера.
23. Exit homo ad opus suum
et ad operationem suam usque ad vesperum.
24. Как многочисленны дела Твои, Господи! Все соделал Ты премудро; земля полна произведений Твоих.
24. Quam multiplicata sunt opera tua, Domine!
Omnia in sapientia fecisti,
impleta est terra creatura tua.
25. Это - море великое и пространное: там пресмыкающиеся, которым нет числа, животные малые с большими;
25. Hoc mare magnum et spatiosum et latum:
illic reptilia, quorum non est numerus,
animalia pusilla cum magnis;
26. там плавают корабли, там этот левиафан, которого Ты сотворил играть в нем.
26. illic naves pertransibunt,
Leviathan, quem formasti ad ludendum cum eo.
27. Все они от Тебя ожидают, чтобы Ты дал им пищу их в свое время.
27. Omnia a te exspectant,
ut des illis escam in tempore suo.
28. Даешь им - принимают, отверзаешь руку Твою - насыщаются благом;
28. Dante te illis, colligent,
aperiente te manum tuam, implebuntur bonis.
29. скроешь лице Твое - мятутся, отнимешь дух их - умирают и в персть свою возвращаются;
29. Avertente autem te faciem, turbabuntur;
auferes spiritum eorum, et deficient
et in pulverem suum revertentur.
30. пошлешь дух Твой - созидаются, и Ты обновляешь лице земли.
30. Emittes spiritum tuum, et creabuntur,
et renovabis faciem terrae.
31. Да будет Господу слава во веки; да веселится Господь о делах Своих!
31. Sit gloria Domini in saeculum;
laetetur Dominus in operibus suis.
32. Призирает на землю, и она трясется; прикасается к горам, и дымятся.
32. Qui respicit terram et facit eam tremere,
qui tangit montes, et fumigant.
33. Буду петь Господу во всю жизнь мою, буду петь Богу моему, доколе есмь.
33. Cantabo Domino in vita mea,
psallam Deo meo quamdiu sum.
34. Да будет благоприятна Ему песнь моя; буду веселиться о Господе.
34. Iucundum sit ei eloquium meum,
ego vero delectabor in Domino.
35. Да исчезнут грешники с земли, и беззаконных да не будет более. Благослови, душа моя, Господа! Аллилуия!
35. Deficiant peccatores a terra
et iniqui, ita ut non sint.
Benedic, anima mea, Domino.