Священное Писание

1. Начальнику хора, Идифуму. Псалом Давида.
1. Magistro chori, Idithun. PSALMUS. David.
2. Я сказал: буду я наблюдать за путями моими, чтобы не согрешать мне языком моим; буду обуздывать уста мои, доколе нечестивый предо мною.
2. Dixi: “ Custodiam vias meas,
ut non delinquam in lingua mea;
ponam ori meo custodiam,
donec consistit peccator adversum me ”.
3. Я был нем и безгласен, и молчал даже о добром; и скорбь моя подвиглась.
3. Tacens obmutui et silui absque ullo bono,
et dolor meus renovatus est.
4. Воспламенилось сердце мое во мне; в мыслях моих возгорелся огонь; я стал говорить языком моим:
4. Concaluit cor meum intra me,
et in meditatione mea exarsit ignis.
5. скажи мне, Господи, кончину мою и число дней моих, какое оно, дабы я знал, какой век мой.
5. Locutus sum in lingua mea:
“ Notum fac mihi, Domine, finem meum;
et numerum dierum meorum quis est,
ut sciam quam brevis sit vita mea ”.
6. Вот, Ты дал мне дни, как пяди, и век мой как ничто пред Тобою. Подлинно, совершенная суета - всякий человек живущий.
6. Ecce paucorum palmorum fecisti dies meos,
et spatium vitae meae tamquam nihilum ante te.
Etenim universa vanitas omnis homo constitutus est.
7. Подлинно, человек ходит подобно призраку; напрасно он суетится, собирает и не знает, кому достанется то.
7. Etenim ut imago pertransit homo.
Etenim vanitas est et concitatur;
thesaurizat et ignorat quis congregabit ea.
8. И ныне чего ожидать мне, Господи? надежда моя - на Тебя.
8. Et nunc quae est exspectatio mea, Domine?
Spes mea apud te est.
9. От всех беззаконий моих избавь меня, не предавай меня на поругание безумному.
9. Ab omnibus iniquitatibus meis erue me,
opprobrium insipienti ne ponas me.
10. Я стал нем, не открываю уст моих; потому что Ты соделал это.
10. Obmutui et non aperiam os meum,
quoniam tu fecisti.
11. Отклони от меня удары Твои; я исчезаю от поражающей руки Твоей.
11. Amove a me plagas tuas:
ab ictu manus tuae ego defeci.
12. Если Ты обличениями будешь наказывать человека за преступления, то рассыплется, как от моли, краса его. Так, суетен всякий человек!
12. In increpationibus, propter iniquitatem, corripuisti hominem,
et tabescere fecisti, sicut tinea, desiderabilia eius.
Etenim vanitas omnis homo.
13. Услышь, Господи, молитву мою и внемли воплю моему; не будь безмолвен к слезам моим, ибо странник я у Тебя и пришлец, как и все отцы мои.
13. Exaudi orationem meam, Domine,
et clamorem meum auribus percipe.
Ad lacrimas meas ne obsurdescas,
quoniam advena ego sum apud te,
peregrinus sicut omnes patres mei.
14. Отступи от меня, чтобы я мог подкрепиться, прежде нежели отойду и не будет меня.
14. Avertere a me, ut refrigerer,
priusquam abeam et non sim amplius.