Священное Писание

Учение Асафа.
1. Для чего, Боже, отринул нас навсегда? возгорелся гнев Твой на овец пажити Твоей?
1. Maskil. Asaph.
Ut quid, Deus, reppulisti in finem,
iratus est furor tuus super oves pascuae tuae?
2. Вспомни сонм Твой, который Ты стяжал издревле, искупил в жезл достояния Твоего, - эту гору Сион, на которой Ты веселился.
2. Memor esto congregationis tuae,
quam possedisti ab initio.
Redemisti virgam hereditatis tuae: mons Sion, in quo habitasti.
3. Подвигни стопы Твои к вековым развалинам: все разрушил враг во святилище.
3. Leva gressus tuos in ruinas sempiternas:
omnia vastavit inimicus in sancto.
4. Рыкают враги Твои среди собраний Твоих; поставили знаки свои вместо знамений наших;
4. Rugierunt, qui oderunt te,
in medio congregationis tuae;
posuerunt signa sua in signa.
5. показывали себя подобными поднимающему вверх секиру на сплетшиеся ветви дерева;
5. Visi sunt quasi in altum securim vibrantes
in silva condensa.
6. и ныне все резьбы в нем в один раз разрушили секирами и бердышами;
6. Exciderunt ianuas eius in idipsum;
in securi et ascia deiecerunt.
7. предали огню святилище Твое; совсем осквернили жилище имени Твоего;
7. Incenderunt igni sanctuarium tuum,
in terram polluerunt tabernaculum nominis tui;
8. сказали в сердце своем: "разорим их совсем", - и сожгли все места собраний Божиих на земле.
8. dixerunt in corde suo: “ Opprimamus eos simul ”.
Combusserunt omnes congregationes Dei in terra.
9. Знамений наших мы не видим, нет уже пророка, и нет с нами, кто знал бы, доколе это будет.
9. Signa nostra non vidimus;
iam non est propheta,
et apud nos non est qui cognoscat amplius.
10. Доколе, Боже, будет поносить враг? вечно ли будет хулить противник имя Твое?
10. Usquequo, Deus, improperabit inimicus,
spernet adversarius nomen tuum in finem?
11. Для чего отклоняешь руку Твою и десницу Твою? Из среды недра Твоего порази их.
11. Ut quid avertis manum tuam
et tenes dexteram tuam in medio sinu tuo?
12. Боже, Царь мой от века, устрояющий спасение посреди земли!
12. Deus autem rex noster ante saecula,
operatus est salutes in medio terrae.
13. Ты расторг силою Твоею море, Ты сокрушил головы змиев в воде;
13. Tu conscidisti in virtute tua mare,
contribulasti capita draconum in aquis.
14. Ты сокрушил голову левиафана, отдал его в пищу людям пустыни, [Ефиопским];
14. Tu confregisti capita Leviathan,
dedisti eum escam monstris maris.
15. Ты иссек источник и поток, Ты иссушил сильные реки.
15. Tu dirupisti fontes et torrentes;
tu siccasti fluvios perennes.
16. Твой день и Твоя ночь: Ты уготовал светила и солнце;
16. Tuus est dies, et tua est nox,
tu fabricatus es luminaria et solem.
17. Ты установил все пределы земли, лето и зиму Ты учредил.
17. Tu statuisti omnes terminos terrae,
aestatem et hiemem, tu plasmasti ea.
18. Вспомни же: враг поносит Господа, и люди безумные хулят имя Твое.
18. Memor esto huius:
inimicus improperavit Domino,
et populus insipiens sprevit nomen tuum.
19. Не предай зверям душу горлицы Твоей; собрания убогих Твоих не забудь навсегда.
19. Ne tradas bestiis animas confitentes tibi
et animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem.
20. Призри на завет Твой; ибо наполнились все мрачные места земли жилищами насилия.
20. Respice in testamentum,
quia repleta sunt latibula terrae tentoriis violentiae.
21. Да не возвратится угнетенный посрамленным; нищий и убогий да восхвалят имя Твое.
21. Ne revertatur humilis factus confusus;
pauper et inops laudabunt nomen tuum.
22. Восстань, Боже, защити дело Твое, вспомни вседневное поношение Твое от безумного;
22. Exsurge, Deus, iudica causam tuam;
memor esto improperiorum tuorum,
quae ab insipiente fiunt tota die.
23. не забудь крика врагов Твоих; шум восстающих против Тебя непрестанно поднимается.
23. Ne obliviscaris voces inimicorum tuorum;
tumultus adversariorum tuorum ascendit semper.