Священное Писание

1. Молитва Моисея, человека Божия.
1. Precatio. Moysis viri Dei.
Domine, refugium factus es nobis
a generatione in generationem.
2. Господи! Ты нам прибежище в род и род.
2. Priusquam montes nascerentur, aut gigneretur terra et orbis,
a saeculo et usque in saeculum tu es Deus.
3. Прежде нежели родились горы, и Ты образовал землю и вселенную, и от века и до века Ты - Бог.
3. Reducis hominem in pulverem;
et dixisti: “ Revertimini, filii hominum ”.
4. Ты возвращаешь человека в тление и говоришь: [возвратитесь, сыны человеческие!]
4. Quoniam mille anni ante oculos tuos
tamquam dies hesterna, quae praeteriit,
et custodia in nocte.
5. Ибо пред очами Твоими тысяча лет, как день вчерашний, когда он прошел, и как стража в ночи.
5. Auferes eos, somnium erunt:
6. Ты как наводнением уносишь их; они - как сон, как трава, которая утром вырастает, утром цветет и зеленеет, вечером подсекается и засыхает;
6. mane sicut herba succrescens,
mane floret et crescit,
vespere decidit et arescit.
7. ибо мы исчезаем от гнева Твоего и от ярости Твоей мы в смятении.
7. Quia defecimus in ira tua
et in furore tuo turbati sumus.
8. Ты положил беззакония наши пред Тобою и тайное наше пред светом лица Твоего.
8. Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo,
occulta nostra in illuminatione vultus tui.
9. Все дни наши прошли во гневе Твоем; мы теряем лета наши, как звук.
9. Quoniam omnes dies nostri evanuerunt in ira tua,
consumpsimus ut suspirium annos nostros.
10. Дней лет наших - семьдесят лет, а при большей крепости - восемьдесят лет; и самая лучшая пора их - труд и болезнь, ибо проходят быстро, и мы летим.
10. Dies annorum nostrorum sunt septuaginta anni
aut in valentibus octoginta anni,
et maior pars eorum labor et dolor,
quoniam cito transeunt, et avolamus.
11. Кто знает силу гнева Твоего, и ярость Твою по мере страха Твоего?
11. Quis novit potestatem irae tuae
et secundum timorem tuum indignationem tuam?
12. Научи нас так счислять дни наши, чтобы нам приобрести сердце мудрое.
12. Dinumerare dies nostros sic doce nos, ut inducamus cor ad sapientiam.
13. Обратись, Господи! Доколе? Умилосердись над рабами Твоими.
13. Convertere, Domine, usquequo?
Et deprecabilis esto super servos tuos.
14. Рано насыти нас милостью Твоею, и мы будем радоваться и веселиться во все дни наши.
14. Reple nos mane misericordia tua,
et exsultabimus et delectabimur omnibus diebus nostris.
15. Возвесели нас за дни, в которые Ты поражал нас, за лета, в которые мы видели бедствие.
15. Laetifica nos pro diebus, quibus nos humiliasti,
pro annis, quibus vidimus mala.
16. Да явится на рабах Твоих дело Твое и на сынах их слава Твоя;
16. Appareat servis tuis opus tuum,
et decor tuus filiis eorum.
17. и да будет благоволение Господа Бога нашего на нас, и в деле рук наших споспешествуй нам, в деле рук наших споспешествуй.
17. Et sit splendor Domini Dei nostri super nos,
et opera manuum nostrarum confirma super nos
et opus manuum nostrarum confirma.